အာဇာနည္ သူရဲေကာင္း ကိုတင္ေမာင္ဦး

http://arakanreview.22web.net/?p=2173 ကပါ
Ko Tin Maung Oo

စစ္အာဏာရွင္ ထိပ္သီး ဗုိလ္ေန၀င္း၏ တိုက္ရိုက္အမိန္႕ျဖင့္ ႀကိဳးေပး အသတ္ခံခဲ့ရသည့့္ သူရဲေကာင္း တဦးကိုျပပါဆိုလွ်င္ ကိုတင္ေမာင္ဦး ကိုလက္ညိဳးထိုးျပရပါမည္။

မဆလေခတ္ ႏိုင္ငံေတာ္ေကာင္စီ အစည္းအေ၀းတြင္ ရခိုင္ျပည္နယ္မွ ႏုိင္ငံေတာ္ ေကာင္စီ၀င္ ဦးလွထြန္းျဖဴမွ - သမိုင္းတြင္ႀကိဳးေပး ခံရသည့္ ေက်ာင္းသားမရွိေသး၍ တင္ေမာင္ဦးအား မသတ္ရန္ ထေျပာေသာအခါ၊ ဗိုလ္ေန၀င္းက ထိုင္ရာမွ၀ုန္းဒိုင္းထကာ “အဖိုးႀကီး ပါးစပ္ ပိတ္ထားစမ္း၊ အဲဒီအေကာင္က်ေနာ့္ကို သတ္ဖို႕လာတာ” ဟု လက္ညိဳးေငါက္ေငါက္ထိုးကာ ရန္ေတြ႕ခဲ့ေၾကာင္းကိုသိရပါသည္။ ဦးလွထြန္းျဖဴမွာလည္း ထိုေန႕မွစ၍ ႏုိင္ငံေတာ္ေကာင္စီသို႕ မသြားေတာ့ေၾကာင္းသိရပါသည္။ ဗိုလ္ေန၀င္း ေသဖို႕ ဒီေလာက္ေတာင္ ေၾကာက္ခဲ့ရသည့္ သူကိုမွ က်ေနာ္တို႕လူငယ္မ်ားက သူရဲေကာင္းအျဖစ္ အသိအမွတ္မျပဳလွ်င္ ဘယ္သူ႕ကို ျပဳရပါ မည္နည္း။ အာဇာနည္မ်ိဳး ေသရိုးမရွိပါ။

ေထာင္ထဲေနစဥ္ က်ေနာ့္အသဲႏွလုံးကို မွ်ားသုံးစင္းအပစ္ခံရ၏။ ကုိတင္ေမာင္ဦးကုိ ႀကိဳး ေပးသတ္လိုက္သည့္ေန႕။ ဘ၀မွတ္တမ္ း ျဖစ္သည္။ ေနာက္တစင္း မိဘထက္ပင္ခ်စ္သည့္ အဖြား ေဒၚမေစာ ဆုံးသည့္ေန႕။ ေနာက္ဆုံးတစင္း အစ္ကိုႀကီး ကိုသန္းေရႊ (ၾသဂုတ္ေသြး) အင္းစိန္ေထာင္တြင္းမွာပင္ ရန္သူသတ္လို႕ေသသြားေၾကာင္း သိလိုက္ရသည့္နံနက္ခင္း။ ေဆာင္းတြင္း။ မ်က္ရည္ပူေတြ စီးဆင္းေန၏။ အျပင္ကမ်က္ရည္ႏွင့္ ေထာင္ထဲကမ်က္ရည္ သိပ္သည္းဆျခင္း ဘယ္တူပါ့မလဲ ဟု ကိုတင္ေမာင္ဦးႏွင့္ပတ္သက္၍ က်ေနာ့္ခံစားခ်က္ကို အေရးေတာ္ပုံ (၄) ေစာင္တြဲတြင္ မွတ္တမ္းျပဳခဲ့ပါသည္။ ထို႕အတူ ေကာင္းညိဳ၏ ရဲရင့္ၾကယ္ တင္ေမာင္ဦး ဟု မွတ္တမ္းျပဳခဲ့သည္ကိုေတြ႕ရပါသည္။ အုန္းျဖန္ဒုကၡသည္ စခန္း တြင္လည္း ဆလိုင္းတင္ေမာင္ဦး အတြက္ (၃၂) ႏွစ္ေျမာက္ ေအာက္ေမ့ဖြယ္ အခန္းအနားကို မႏွစ္က က်င္းပသြားခဲ့ေၾကာင္းသိရပါသည္။ အျမင့္ပ်ံ ခြပ္ေဒါင္း (သို႔မဟုတ္) ဆလိုင္းတင္ေမာင္ဦး ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ဆလိုင္းကစ္ပ္ (ခ်င္းျပည္) က (၁၉၈၂-၈၃) ခုႏွစ္ထုတ္ တကၠသိုလ္မ်ား ရန္ကုန္ (ခ်င္းမဂၢဇင္း) တြင္ေဖာ္ျပထားသည္ကုိ ဖတ္ရပါသည္။ သူရဲေကာင္းစိတ္ဓါတ္တြင္ အေရာင္ မပါပါ။ ရန္သူကို အႏိုင္တိုက္ၿပီး ျပည္သူကို အလုပ္အေကၽြးျပဳလိုသည့္ သံဓိဌာန္ျဖင့္ အသက္စြန္႔လြတ္သြားသူမ်ားသာ ျဖစ္ၾကပါသည္။

“ရဲေဘာ္တို႕ လူသူမသိေအာင္ ငါ့ကုိ သတ္ဖို႕ သူတို႕လုပ္ေနၾကတယ္။ မင္းတို႕ရဲ႕ စစ္ဖိနပ္ေအာက္မွာ ငါ ဘယ္ေသာအခါမွ ဒူးမေထာက္ဘူး”
လို႕ေျပာၾကား သြားသည့္ သူရဲေကာင္း၏ အႏုိင္ယူသြားသည့္ သံဓိဌာန္ကို နားထဲစြဲေနမိသည္။ အခ်ိန္ကား (၁၉၇၆) ခုႏွစ္။ ဂၽြန္လ (၂၆) ရက္ေန႕ နံနက္ (၄)နာရီ။ ႀကိဳးတိုက္ထဲက အထြက္ ႀကိဳးစင္ကိုအသြား သူေနခဲ့ သည့္ ႀကိဳးတုိက္ အတြင္းနံရံေပၚမွာက “ညီမေလး မိုင္ပိုပို အတြက္ အစ္ကိုႀကီး ဂုဏ္ယူပါတယ္” လို႕ေရးသြားခဲ့ေသးသည္။

ႀကိဳးတိုက္အတြင္း က်န္ရစ္ေနခဲ့သည့္ ႀကိဳးသမားမ်ားထဲမွ ရခိုင္အစ္ကိုႀကီး ကိုတင္ေအာင္က က်ေနာ္တို႕ကိုေျပာျပပါသည္။ ထိုစဥ္က က်ေနာ္တို႕ရဲေဘာ္ေတြမွာ တတိုက္ တတန္းလ်ားထဲေနခဲ့ၾကဖူးပါသည္။ အာဇာနည္၏ နံနက္ခင္းရႈခင္း၊ ရႈကြက္ကို က်န္ရစ္သူ ရဲေဘာ္မ်ား အေဆာင္ေတြထက္မွလည္း ျမင္သိခဲ့ၾကပါသည္။ ဘယ္ေသာအခါမွ ေမ့ေပ်ာက္ႏုိင္ပါအံ့နည္း။ အာဇာနည္မ်ိဳး ေသရုိးမရွိ။

ေမာင္လူပ်ိဳ (မိသားစု၀ုိင္း)
၁၅ - ၁၂ - ၂၀၀၉