ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က တရား႐ံုးေတာ္သို႔ ေရးသား တင္သြင္းသည့္စာ

နန္းေဒဝီ
ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ေမလ 27 2009 16:38 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္


နယူးေဒလီ (မဇၥ်ိမ)။ ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား စဲြခ်က္တင္အၿပီး ဒုတိယေျမာက္ေန႔ျဖစ္သည့္ ယမန္ေန႔က တရား႐ံုးေတာ္သို႔ သူမ ကိုယ္တုိင္ ေရးသား တင္သြင္းခဲ့သည့္ ေလွ်ာက္လဲစာအား အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္က အမ်ားျပည္သူ သိရွိရန္အတြက္ ယေန႔ ရက္စဲြျဖင့္ ထုတ္ျပန္လိုက္သည္။

''မေန႔က ေဒၚစုက တရားသူၾကီးကုိ တင္တာ။ က်ေနာ္တို႔က မေန႔က ဒါကို အမ်ားျပည္သူ သိေအာင္ ထုတ္ျပန္ေၾကညာသင့္သလား၊ မေၾကညာသင့္သလားဆိုတာ ဥပေဒ ပညာရွင္မ်ားနဲ႔ တိုင္ပင္ၾကတယ္။ ဗဟို အလုပ္အမႈေဆာင္ အဖြဲ႔နဲ႔ တိုင္ပင္ၾကည့္ေတာ့ ဒါဟာ အမ်ားျပည္သူ သိသင့္တယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ဆံုးျဖတ္တဲ့အတိုင္း အစအဆံုး မူရင္းအတိုင္း ေၾကညာလိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္'' ဟု အန္အယ္ဒီ ျပန္ၾကားေရးတာဝန္ခံ ဦးအုန္းၾကိဳင္က မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

မဇၥ်ိမသတင္းေထာက္ နန္းေဒဝီကို ဦးအုန္းၾကိဳင္က ဖတ္ၾကားျပသည့္အတုိင္း ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။

-----------------------------------
ေၾကညာခ်က္အမွတ္ - ၁၄၊ ၀၅၊ ဝ၉

၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ေမလ ၂၇ ရက္

၁၃၇၁ ခုႏွစ္၊ နယုန္လဆန္း ၄ ရက္

အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ေခါင္းေဆာင္ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အား စြဲဆိုထားေသာ အမႈႏွင့္စပ္ လ်ဥ္း၍ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ျပစ္မႈဆိုင္ရာ က်င့္ထံုးမႈ ဥပေဒပုဒ္မ ၂၅၆ အရ တရား႐ုံးသို႔ ေရးသားတင္ျပခ်က္ အျပည့္အစံုမွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္သည္။

(က) - ၁ ။ ။ အထက္အမည္ပါ အမႈတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ ႏိုင္ငံေတာ္အား ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးလုိသူမ်ား၏ ေဘးအႏၲရာယ္ မွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သည့္ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၂ ျဖင့္၎၊ ထိုသို႔ ေဖာက္ဖ်က္က်ဴးလြန္ျခင္းကို အားေပးကူညီခဲ့ၾကေသာ ေဒၚခင္ခင္ဝင္း (အဖ ဦးတင္အုံး) ေဒၚဝင္းမမ (အဖ ဦးဉာဏ္လင္း) ႏွင့္ John William Yettaw တို႔ သံုးဦးတို႔အား ယင္း ဥပေဒပုဒ္မ ၂၂၊ ျပစ္မႈဆိုင္ရာ ဥပေဒပုဒ္မ ၁ဝ၉ အရ၎၊ အမႈဖြင့္အေရးယူေပးပါရန္ သတင္းတပ္ဖြဲ႔မွ ဒုရဲမႉးၾကီး ေဇာ္မင္းေအာင္က ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ ရဲတပ္ဖြဲ႔စခန္းသို႔ ၁၁ ရက္၊ ၅ လ၊ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္တြင္ တိုင္ၾကားခဲ့ေသာ အမႈ ျဖစ္ပါသည္။

၂ ။ ။ မစၥတာ ဂြ်န္ဝီလ်ံယက္ေတာသည္ က်မ၏ ေနအိမ္ၿခံဝင္းအတြင္းသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ေသာ ကိစၥရပ္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ပထမအၾကိမ္ျဖစ္ေသာ ၃ဝ ရက္၊ ၁၁ လ၊ ၂၀၀၈ ေန႔တြင္ ေရာက္ရွိခဲ့ျခင္းသည္ က်မႏွင့္ အတူေနသူ ေဒၚခင္ခင္ဝင္းထံမွတဆင့္ ၾကားသိရပါသည္။ ၄ ရက္၊ ၁၂ လ၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ ေဆးစစ္ရန္ ေရာက္ရွိလာသူ ေဒါက္တာ တင္မ်ဳိးဝင္းထံမွတဆင့္ ယင္းအျဖစ္အပ်က္ကို အာဏာပိုင္မ်ားထံ သတင္းပို႔ခဲ့ပါသည္။ အာဏာပိုင္မ်ားက အဆိုပါ ကိစၥအတြက္ က်မတို႔ထံသို႔ စံုစမ္းေမးျမန္းျခင္း မျပဳလုပ္ခဲ့ၾကပါ။ အေရးယူေဆာင္ရြက္သည္ဟူသည္ ၾကားသိရျခင္း မရွိပါ။ ဤကဲ့သို႔ ၿခံဝင္းအတြင္း လူဝင္ေရာက္သည့္ ကိစၥမ်ားတြင္ အာဏာပိုင္မ်ားထံ ခ်က္ခ်င္း သတင္းပို႔ရမည္ဟု သတိေပးမႈျခင္း မရွိပါ။ ဒုတိယအၾကိမ္ မစၥတာဂြ်န္ဝီလ်ံယက္ေတာ ေရာက္ရွိခဲ့ျခင္းကို ၄ ရက္၊ ၅ လ ၂၀၀၉ နံနက္ပိုင္းတြင္မွ ေတြ႔ရွိရပါသည္။ က်မက ျပန္ထြက္သြားရန္ ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။ မုိးလင္းေနၿပီျဖစ္၍ ထြက္သြားလွ်င္ ဖမ္းဆီးခံရႏိုင္ေၾကာင္း ညေရာက္ေသာအခါ ျပန္ပါမည္ဟု ေျပာပါသည္။ သို႔ေသာ္ ညေရာက္ေသာအခါ က်န္းမာေရးအေျခအေနအရ ၁ ညအိပ္ခြင့္ေပးပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံခဲ့ပါသည္။

၃ ။ ။ ယခုအခ်ိန္တြင္ မ်ားစြာေသာ က်မ၏ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ေဘာ္ကိုင္ဘက္၊ ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ားသည္ ဥပေဒ၏ ကာကြယ္မႈႏွင့္ သက္ညႇာမႈတို႔ကို မခံရစားရဘဲ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္မ်ား က်ခံေနရပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ က်မအေနျဖင့္ မည္သူ႔ကိုမွ် အဖမ္းအဆီး အခ်ဳပ္အေႏွာင္ခံရေစရန္ တြန္းမပို႔ႏိုင္ဟူေသာ ႏိုင္ငံေရးခံယူခ်က္အရ ခုိလံႈခြင့္ေတာင္းသည္ကို ေခတၱ ခိုလႈံခြင့္ ေပးခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။

၄ ။ ။ က်ဴးေက်ာ္ဝင္ေရာက္သူ မည္သူမည္ဝါျဖစ္သည္၊ ၎၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား မည္သို႔မည္ပံု ျဖစ္သည္မွာ က်မအတြက္ အေရးမပါပါ။ က်မ၏ ႏိုင္ငံေရး ခံယူခ်က္အရသာ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ က်ဴးေက်ာ္ဝင္ေရာက္ခဲ့ျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ လစဥ္ေဆးစစ္ရန္ ၇ ရက္၊ ၅ လ၊ ၂ဝဝ၉ ေန႔တြင္ ေဒါက္တာတင္မ်ဳိးဝင္း လာေသာအခါ ၎မွတဆင့္ သက္ဆိုင္ရာသို႔ အေၾကာင္းၾကားရန္ ရည္ရြယ္ခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ၇ ရက္၊ ၅ လ၊ ၂၀၀၉ ေန႔တြင္ ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားသာ ေရာက္လာၿပီး ေဒါက္တာတင္မ်ဳိးဝင္း ဝင္ခြင့္ မရခဲ့ပါ။

၅ ။ ။ က်မသည္ ႏိုဝင္ဘာလ ၃ဝ ရက္ေန႔ အျဖစ္အပ်က္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ရာတြင္ ၾကီးသည့္အမႈကို ငယ္ေစရန္ႏွင့္ ငယ္သည့္အမႈ ပေပ်ာက္ေစရန္ႏွင့္ ၿခံအတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ခဲ့သူအား၎၊ ၿခံလံုၿခံဳေရးကို ယူထားရေသာ တပ္သားမ်ားအား၎ မလိုအပ္ဘဲ မထိခိုက္ေစလိုေသာ ဆႏၵျဖင့္ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္။ ဤလုပ္ေဆာင္ခ်က္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ သက္ဆိုင္ရာသို႔ ကန္႔ကြက္ျခင္း၊ ေဝဖန္ျခင္း တစံုတရာ မျပဳလုပ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ၎တို႔သည္ က်မ၏ လုပ္ရပ္ကို လက္ခံသေဘာတူသည္ဟု ထင္ျမင္ရပါသည္။ တရားလိုျပသက္ေသတဦးအား ျပန္ေခၚစစ္ေမးရာတြင္ က်မ၏ ေနအိမ္ၿခံဝင္း လံုၿခံဳေရးအတြက္ အာဏာပိုင္ႏွင့္ က်မတို႔ ပူးတြဲတာဝန္ရွိပါသည္ဟု ထြက္ဆိုခဲ့ပါသည္။ ယင္းထြက္ဆိုခ်က္မွာ လံုးဝ မမွန္ကန္ပါ။

၆ ။ ။ က်မအေပၚ စြဲဆိုထားသည့္ ႏိုင္ငံေတာ္အား ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးလုိသူမ်ား၏ ေဘးအႏၲရာယ္မွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သည့္ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၂ အရ တားဆီးမိန္႔၊ ကန္႔သတ္မိန္႔မ်ားကို ခ်ဳိးေဖာက္သည္ဟု စြပ္စြဲထားပါသည္။

က - ယခု ႐ုံးေရွ႕ တရားလိုျပသက္ေသမ်ား၏ ထြက္ဆိုခ်က္မ်ား၊ သက္ေသခံ ဆက္လက္ တားဆီးမိန္႔မ်ားအရ စည္းကမ္းခ်က္မ်ားကို က်မက ေဖာက္ဖ်က္ျခင္း မရွိေၾကာင္း ထင္ရွားေပၚေပါက္ေနပါသည္။

ခ - ကန္႔သတ္မိန္႔မွာ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္၊ ျပည္ေထာင္စု ဆိုရွယ္လစ္ သမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒပါ မူလအခြင့္အေရးကို ကန္႔သတ္မႈ သို႔မဟုတ္ ႐ုပ္သိမ္းမႈျဖစ္ေၾကာင္း တရားလိုဘက္က ထြက္ဆိုခဲ့ၾကပါသည္။ ယင္းဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒသည္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ စစ္တပ္ အာဏာသိမ္းသည့္ ေန႔မွစ၍ အာဏာတည္ျခင္းမရွိ၊ ၿပိဳက်ပ်က္စီးသြားၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ အာဏာတည္ျခင္း မရွိသည့္ ဥပေဒ၏ ပုဒ္မမ်ားအရ ကန္႔သတ္အမိန္႔မွာလည္း တရားဝင္မႈ မရွိပါ။

၇ ။ ။ ယခု အမႈျဖစ္ပြားရသည့္ အရင္းခံ အေၾကာင္းအရင္းမွာ လံုၿခံဳမႈ၊ လံုၿခံဳေရး လစ္ဟင္းမႈ သို႔မဟုတ္ လံုၿခံဳေရး ေဖာက္ဖ်က္မႈ ျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္ထိ လုံၿခံဳေရးဆိုင္ရာ တာဝန္ရွိမႈႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းၿပီး အေရးယူမႈျခင္း မရွိဘဲ၊ က်မကိုသာ အေရးယူ တရားစြဲျခင္းမွာလည္း ဘက္လိုက္ေဆာင္ရြက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

၈ ။ ။ က်မသည္ တရားလိုဘက္ စြပ္စြဲသည့္ ျပစ္မႈကို က်ဴးလြန္ျခင္း မရိွေၾကာင္း က်မ၏ တင္ျပခ်က္ကို တင္သြင္းပါသည္။

ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔
အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္။
http://www.mizzimaburmese.com/news/inside-burma/3053-2009-05-27-10-23-07.html