ဆရာမွိဳင္းေျပာတဲ့ ေကာသလအိပ္မက္

စာ သကာ က်မ္းလာ ထုတ္ရမွာျဖင့္၊
ကာလမွာ ဘရမ္းဘတာ လုပ္ႏိုင္မွ၊
(မိမိရယ္) ခ်မ္းသာရုပ္ ေပၚၾကတယ္။

(ေၾသာ္) ေခတ္အဆန္းတြင္ျဖင့္၊
သစ္လွ်မ္းစြာ တသိန္လိွဳင္ဘို႔၊
ညစ္ညမ္းမသမာ အၾကိမ္ၾကိမ္ ခ်ိဳင္တဲ့ျပင္၊
လိမ္ႏိုင္လွ်င္ သမာဓိေပမို႔၊
မိမိလူ ေမာင္တို႔ ညိွဳးခ်ိန္ပ၊
ဟံသာမွာ ဥာဏ္ရွာလို႔ တိုးႏိုင္ဘုကြယ္ ရိုးလို႔ခက္တယ္။

မၾကြားသာ ေၾကာက္ဖြယ္ ဘ၀ေပပ၊
ဘုရားမွာ ေအာက္ဆြယ္က်ပါလို႔၊
ေမ်ာက္ငယ္က အထက္၀ယ္၊
(အို) ခက္ဘြယ္ၾကီး ကာလဘဲ။

ကတိရယ္မွန္၊
အသိသန္သန္ႏွင့္၊
က၀ိခံေၾကာ္ျငာတဲ့၊
ေဟာ္သဓာေတာင္ ေပၚလာရင္ ျမဳပ္မွာေၾကာင့္၊
က်ဳပ္တို႔မွာ ေျဖသာပါ့၊
ေဒသနာ ေမမွာေစာရန္ဘို႔၊
က်မ္းလာ မွန္းကာ ေျပာရမွာျဖင့္၊
(အမယ္မင္း) ေဇာက်က်ႏွင့္ ေစာနရ တၾကိမ္ စက္ေပ်ာ္ဆဲတြင္မွ၊
(ေၾသာ္) ေလာကဟဲ့ ေလာက ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟေတြႏွင့္၊
(အို မိမိရဲ့) သေဘာက်ေလာက္ပါရဲ့ ေကာသလ အိပ္မက္ေတာ္ မလြဲ။

ဆရာမွိဳင္း

ေခတ္ကာလရဲ့ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့အေျခအေနကို ေကာသလအိပ္မက္ခန္းေလးခ်ိဳးနဲ႔ ဆရာမွိဳင္းက ဓမၼ ေစတီ၀တၳဳ၊ စာ (၁၁၁)မွာ ၾကိဳတင္ေဟာကိန္းထုတ္ျပသြားတယ္။ ယေန႔ေခတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့အေျခ အေနဟာ ေကာသလအိပ္မက္ေတြအတိုင္း တကယ္လဲျဖစ္ေနပါၿပီ။
ပိဋကတ္က်မ္းစာ လာတဲ့အတိုင္း ပုံပမာထုတ္ေဆာင္ျပရရင္ ေကာသလအိပ္မက္ (၁၆)ခ်က္ထဲက ေဟာကိန္းေတြအလား မေကာင္းတာလုပ္သူမွ ဘရမ္းဘတာေတြ မဟုတ္တာေတြ မတရားတာေတြ လုပ္ႏိုင္မွ လူခ်မ္းသာျဖစ္ရမဲ့ကာလ ျဖစ္ေနၿပီလို႔ ေလခ်ိဳးပထမအပိုဒ္က ဆိုထားတယ္။ တကယ္ပါပဲ ေတြးၾကည့္ေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာယေန႔ျဖစ္ေနတဲ့ အေျခအေနက ဒီအတုိင္းပဲေလ။
ဒုတိယအပိုဒ္က ေနာက္တမ်ိဳးဆိုျပန္တယ္။ လူမွန္နဲ႔ သူတို႔ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ အမွန္တရားက ဦးေဆာင္ သြားရမဲ့အစား သူတို႔ေတြက ေနာက္မွာ ေရာက္ေနရတယ္။ အလြန္ရိုးသားသူေတြအတြက္ ေနရာမ ရွိတဲ့ ေလာကၾကီးျဖစ္လို႔ သိပ္ဆန္းၾကယ္ေနတယ္။ လူတဦးတေယာက္ ဂုဏ္အသေရ ရွိေစဖို႔ရာမွာ ညစ္ပတ္ႏိုင္မွ၊ လိမ္ႏိုင္ညာႏိုင္မွ သမာဓိရွိတဲ့ လူၾကီးလူေကာင္းလို႔ လူအေပါင္းက ႏွစ္ေထာင္းအားရ ေျမွာက္စားၾကတဲ့ ကာလပ်က္ၾကီးျဖစ္ေနၿပီလို႔ ေဖာ္ညႊန္းထားပါတယ္။

ေကာလအိပ္မက္ နံပါတ္ (၁၅)မွာ “အဆင္းမည္းနက္၊ က်ီးငွက္ထံမွာ၊ ေရႊဟသၤာမ်ား၊ ခစားေနရွာ၊ ပညာသီလ၊ ျပည့္၀သူဟာ၊ သူယုတ္အား၊ ၀တ္တြားေနရမွာ” ေလာကရယ္ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဆရာမွိဳင္းစပ္ဆိုတဲ့ ဒုတိယပိုဒ္က ဒီမွာ သြားၿပီးကိုက္ညီေနတယ္။ ဘယ္တကၠသိုလ္ကမွ ဘြဲ႕မယူခဲ့ တဲ့ ဗိုလ္သန္းေရႊက အထက္စီးက တိုင္းျပည္ကို မိန္႔ခြန္းေခၽြလို႔ ပညာရွိတဲ့ လူထုၾကီးက ဟသၤာမ်ား အေပါင္းလိုပဲ က်ီးကန္း(လဒ)ကို ၀န္းရံခစား နားေထာင္ေနရသလိုျဖစ္ေနပါၿပီ။

ေခတ္ကာလအေျခအေနကို အမွန္တိုင္းထုတ္ေဖာ္ၾကြားဖို႔ေတာင္ မ၀ံ့ ရဲႏိုင္ေအာင္ဘဲလို႔ တတိယစာ ပိုဒ္မွာ ေျပာထားတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဗုဒၶဘုရားရွင္လို ေတာ္တတ္၍ ေကာင္းမြန္တဲ့ပညာ ရွိ သူေတာ္ေကာင္းၾကီးေတြက ထိုက္တန္တဲ့ေနရာ အထက္မွာမရွိဘဲ တိရိစၦာန္ျဖစ္တဲ့ ေမ်ာက္လိုသ တၱ၀ါေတြက အေရးၾကီးတဲ့ေနရာ အထက္မွာေရာက္ေနေၾကာင္းကို ထင္ရွားေစပါတယ္။

ေကာသလအိပ္မက္ နံပါတ္ (၄)မွာ “ႏြားၾကီးမၾကိဳက္၊ ၀န္တိုက္ႏြားငယ္၊ မရုန္းႏိုင္ဘဲ၊ ၀တ္လဲေနတ ယ္၊ ၾကီးသူပယ္ရွား၊ ေျမွာက္စားလူငယ္၊ တိုင္းျပည္ေရး ရႈပ္ေထြးေပြေတာ့မယ္” လို႔ ဆိုထားပါတယ္။ ပညာျပည့္၀ အေတြ႔အၾကဳံျပည့္၀တဲ့ ပညာရွိလူၾကီးေတြကို ေနရာမေပးဘဲ မေန႔တေန႔ကမွ မာစတာ ပီအိပ္ခ်္ဒီစတဲ့ ဘြဲ႔ရလူငယ္ အႏွစ္မျပည့္ေသးတဲ့ အခြံေလးေတြကို ေနရာေပး ေခါင္းေဆာင္တင္မယ္ ဆိုရင္ တိုင္းျပည္ရဲ့အနာဂတ္အေရးက မေတြး၀႔ံစရာျဖစ္ပါတယ္။ လူငယ္ေပမယ့္ ေလးစားေလာက္ တဲ့ တကၠသိုလ္ၾကီးေတြက ေလးစားေလာက္တဲ့ ပညာအရည္အခ်င္းရွိသူမ်ားကို မဆိုလိုပါ။ ဒါမ်ိဳးလူ ငယ္မ်ားက တကယ္လိုအပ္ပါတယ္။ အခုေတာ့ ထိုသို႔မဟုတ္ပါၿပီ။

ျမန္မာျပည္က ပညာေရးနယ္မွာ အာဏာရူးအစိုးရက ဒီအတိုင္းက်င့္သုံးေနပါတယ္။ သုိ႔အတြက္ ဒီ တိုင္းျပည္ဟာ အရမ္းနစ္နာပါတယ္။ ႏိုင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာလဲ ဘာမွ်မတတ္တဲ့ စစ္တပ္က အုပ္ခ်ဳပ္ ေရးေတြ ကိုင္ေနေတာ့ တိုင္းျပည္ဟာ ဖင္ထိုင္သြားရတယ္။ ပညာတတ္ေတြ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ေရးအ တြက္ ေဆာင္ရြက္ခ်င္ပါလ်က္ ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ားဆီ ေရၾကည္ရာမ်က္ႏုရာ ထြက္သြားရတယ္။

ဒါေၾကာင့္ပဲ ဘုရားကား ေအာက္ ေမ်ာက္ကားအထက္လို႔ ေျပာတာပါ။

ေလးခ်ိဳးေနာက္ဆုံးမွာ ကတိတည္၊ ဗဟုသုတၾကြယ္၀ၿပီး ပညာရွိလို႔ လူတိုင္းသိတဲ့ မေဟာသဓာ သု ခမိန္ေတာင္ ဒီေခတ္မွာ ေပၚခဲ့ရင္ ေပၚတာနဲ႔ခ်က္ခ်င္း ျမဳပ္ကြယ္ပ်က္စီးသြားရမဲ့ ကိန္းေရာက္ေနတဲ့ ေခတ္မ်ိဳးဆိုေတာ့ ငါလိုလူမ်ိဳးေလာက္က ခံသာပါေသးတယ္လို႔ သခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္းက ပညာရွင္ ေတြနဲ႔ သူ႔ကိုယ္သူ ေျဖသိမ့္သြားတဲ့ သေဘာပါ။

ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟေတြနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ေလာကအေၾကာင္းကို ျမတ္ဗုဒၶေဒသနာေတာ္လာ ေကာသလအိပ္မက္ေတြနဲ႔ ႏွိဳင္းဆိုဖြင့္ျပသြားတယ္။ အမွန္အားျဖင့္ ဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွိဳင္း ဟာ ဤေလးခ်ိဳးျဖင့္ ေခတ္ကာလကို သေရာ္သြားတာျဖစ္ပါတယ္။

ေကာသလအိပ္မက္ (၁၆) ခ်က္ထဲက အကုန္ေဖာ္မျပေသာ္လဲ ယေန႔ေခတ္ျမန္မာႏိုင္ငံအေျခအေန နဲ႔ လုံး၀ကိုက္ညီတဲ့ အခ်က္ေတြ မူရင္းစာထဲမွာ က်န္ပါေသးတယ္။ ဓမၼစာေပနဲ႔မေ၀းၾကတဲ့ က်ေနာ္ တို႔ရဲ့ ျမန္မာပရိသတ္ၾကီးက ၾကိဳတင္သိၿပီးသား ျဖစ္ဖို႔မ်ားပါတယ္ . . .
http://udanthit.blogspot.com/2008/01/blog-post_10.html မွ