လယ္ယာ သိမ္းပိုက္ခံေနရေၾကာင္း တုိင္းရင္းသား လူငယ္မ်ား ေျပာၾကား

ကိုဝုိင္း အဂၤါေန႔၊ ဧၿပီလ 21 2009 17:54 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္

ခ်င္းမုိင္ (မဇၥ်ိမ)။ ။ နအဖ စစ္တပ္၏ ေျမယာ အဓမၼသိမ္းယူခံရသည့္ မြန္၊ ပအို္ဝ္းႏွင့္ ရခုိင္ ေဒသခံ တိုင္းရင္းသားမ်ား စားဝတ္ေနေရး ခက္ခဲေနေၾကာင္း တိုင္းရင္းသား လူငယ္မ်ားက ယေန႔ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုသည္။

တိုးတက္ေသာ မြန္လူငယ္ အစည္းအ႐ံုး (MYPO)၊ ပအိုဝ္းလူငယ္ အစည္းအ႐ုံး (PYO) ႏွင့္ ရခိုင္ျပည္လံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားႏွင့္ လူငယ္မ်ား အစည္းအ႐ံုး (AASYC) စသည့္ အဖြဲ႔မ်ားက ၁၉၉၃ ခုႏွစ္မွစ၍ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္အထိ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ အေၾကာင္းအရာ အခ်က္အလက္မ်ားကို စုေဆာင္း၍ “ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၏ ေျမယာမ်ားကို သိမ္းပိုက္ထားျခင္း” အမည္ရွိ အစီရင္ခံကို ယေန႔ ပူးတြဲထုတ္ျပန္ရာ၌ ေျပာဆိုလိုက္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။

“Report အဓိကထားတာက ေရးၿမိဳ႕နယ္မွာရွိတဲ့ လမိုင္းၿမိဳ႕နယ္ခြဲ၊ ေခၚဆာၿမိဳ႕နယ္ခြဲေတြထဲက ရြာေတြေပါ့ေနာ္။ ၉၈ ကေနၿပီး ၂ဝဝ၈ ေပါ့ေနာ္။ လယ္ယာေျမကို သူတို႔ သိမ္းၿပီးေတာ့ တပ္ေဆာက္တယ္၊ စစ္တပ္ မိသားစုေတြေနဖို႔ ရြာအသစ္တည္တယ္။ တခ်ဳိ႕ေျမယာကို စစ္တပ္က အုတ္ဖုတ္တာ ရွိတယ္။ အခ်ဳိ႕ ရာဘာၿခံေတြကို သိမ္းၿပီး ေဒသခံ စီးပြားေရးသမားေတြဆီကို ေကာ္မရွင္စားၿပီး ျပန္ေရာင္း တယ္” ဟု ေက်းရြာမ်ားသို႔ ကိုယ္တိုင္ ကြင္းဆင္းၿပီး အခ်က္အလက္ ေကာက္ယူခဲ့ေသာ “တိုးတက္ေသာ မြန္လူငယ္ အစည္းအ႐ုံး” (MYPO) မွ တာဝန္ခံတဦးျဖစ္သူ ကိုဉာဏ္စိုက္က မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

စစ္တပ္စခန္းမ်ား တည္ေဆာက္ရန္ႏွင့္ စစ္တပ္မိသားစုမ်ား အေျခခ်ႏိုင္ေရး၊ စစ္တပ္စီးပြားေရး လုပ္ကိုင္ရန္၊ ႏိုင္ငံျခားႏွင့္ ျပည္တြင္း စီးပြားေရး ကုမၸဏီမ်ားကို ေနရာအငွားခ်ေပးေရးတို႔ ရည္ရြယ္ၿပီး ေဒသခံမ်ား၏ ေျမယာမ်ားကို အခေၾကးေငြ မေပးဘဲ သိမ္းယူျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း တိုင္းရင္းသားလူငယ္ တာဝန္ခံမ်ား၏ အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

ေနာက္ဆက္တြဲအေနျဖင့္ အဆိုပါေျမယာမ်ားကို မီွခိုေနၾကရသူ ေဒသခံမ်ားသည္ အလုပ္လက္မဲ့မ်ား၊ ပ်ံက် အလုပ္သမားမ်ား၊ ေရႊ႔ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိသြားၾကသလုိ၊ သားသမီးမ်ား၏ ပညာေရးကိုလည္း ဆက္လက္ပံ့ပိုးေပးႏိုင္ျခင္း မရွိေတာ့ဘဲ၊ ထိုင္း ႏွင့္ မေလးရွားႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ထြက္ခြာသြားၾကသည့္ လူငယ္လူရြယ္မ်ားလည္းရွိေၾကာင္း ဆိုထားသည္။

ကိုဉာဏ္စိုက္က အသိမ္းခံရသည့္ လယ္ယာေျမအမ်ားစုမွာ ေရးၿမိဳ႕နယ္ႏွင့္ လမိုင္းၿမိဳ႕နယ္ခြဲအတြင္းရွိ အာယုေတာင္၊ ေမာ့ကနင္၊ ေက်ာင္း ရြာ၊ ဇာကလယ္ရြာမ်ားႏွင့္ ေခၚဆာၿမိဳ႕အပါအဝင္ ေခၚဆာၿမိဳ႕နယ္ခြဲအတြင္းရွိ ရင္းရဲရြာတို႔မွ ျဖစ္ၿပီး ၁၉၉၈ ခုမွ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္အထိ ဧက ၈,ဝဝဝ ခန္႔ကို သိမ္းယူခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။

ေျမယာသိမ္းယူခဲ့သည့္ တပ္မ်ားမွာ ခလရ ၂၉၉၊ ၃၄၃၊ ၅၈၃၊ ၅၈၆၊ ၅၈၇၊ ၅၈၈၊ ၅၈၉၊ ၅၉၁၊ အေျမႇာက္တပ္ ၃၁၇၊ စကခ ၁၉ စသည္တို႔ျဖစ္ေၾကာင္း ကိုဉာဏ္စိုက္က ေျပာသည္။

ခလရ ၅၈၆ ၏ သိမ္းဆည္းျခင္းခံရသည့္ ေရးၿမိဳ႕မွ မိသားစုတစုသည္ ေရးၿမိဳ႕၊ ေမာ္လၿမိဳင္ခ႐ိုင္ စသည့္ အာဏာပိုင္မ်ားမွစ၍ ေနျပည္ ေတာ္ အထိ အဆင့္ဆင့္ တင္ျပခဲ့ဖူးေသာ္လည္း အေရးယူေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း မရွိသည္သာမက ၿခိမ္းေျခာက္ခံရေၾကာင္း သိရသည္။

ပအိုဝ္းလူငယ္အစည္းအ႐ုံး (PYO) မွ တာဝန္ရွိသူ ခြန္ဆ်န္ကီကလည္း “ၿမိဳ႕နယ္တခုလံုးေတာ့ မဆင္းႏိုင္ဘူး။ ၂ဝဝ၈ မွ စလုပ္ၿပီးေတာ့ အခ်က္အလက္ စုေဆာင္းတာကို ၅ လ အခ်ိန္ယူတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျဖစ္ပ်က္တာေတြက ၁၉၉၃ ခုနဲ႔ ၂ဝဝ၈ ၾကားေပါ့ေနာ္။ ရြာသားေတြက ဘိုးဘြားလက္ထက္ကတည္းက စိုက္ပ်ဳိးလာတဲ့ ေျမေတြေပါ့ေနာ္။ တခ်ဳိ႕က်ေတာ့ ႏြားစားက်က္လည္း ပါတယ္ေပါ့။ အသိမ္းခံရတဲ့ ဧကကို တခ်ဳိ႕ေနရာေတာ့ ေျပာဖို႔ ခက္တယ္'' ဟု ေျပာသည္။

အလားတူ ဆီဆိုင္ၿမိဳ႕နယ္တြင္ ခလရ ၄၂၃-၄၂၄၊ ဟိုပံုးဖက္တြင္ တိုင္းဗဟိုအမွတ္ ၃ ေလ့က်င့္ေရးတပ္ႏွင့္ စစ္ေျမျပင္ အင္ဂ်င္နီယာတပ္ ၉ဝ၃၊ ေတာင္ၾကီးႏွင့္ ဟိုပံုးၿမိဳ႕နယ္အၾကားရွိ ဆက္သြယ္ေရးတပ္ ၂၁၂ တို႔က ေဒသခံမ်ား လုပ္စား ေနေသာ ေျမယာမ်ားကို သိမ္းယူ ၾကေၾကာင္း ခြန္ဆ်န္ကီက ေျပာသည္။

သူက ဆက္ၿပီး ''ဟိုပံုးၿမိဳ႕ရဲ႕ အေရွ႕ေျမာက္ဘက္က ေနာင္ေသာင္း၊ ေနာင္ခုံဝ္း၊ က်န္းက်ဳတ္၊ ဖရာဗြာ၊ လြယ္ေပၚ၊ နမ္းမဟုတ္ ရြာေတြ တဝိုက္မွာတင္ ဧက ၂ ေသာင္းေက်ာ္တယ္။ ေလ့က်င့္ေရးကြင္းနဲ႔ စစ္တပ္ဗ်ဴဟာကြင္းဆိုၿပီး ႏွစ္ပိုင္း သတ္မွတ္ထားတယ္” ဟု ေျပာသည္။

စစ္တပ္က သိမ္းခဲ့သည့္ေျမကို အသိမ္းခံရသူမ်ားကို အငွားျပန္ခ်ၿပီး လစဥ္ေၾကးေကာက္ယူေနေၾကာင္း၊ တခ်ဳိ႕ အလုပ္လက္မဲ့ ျဖစ္သြားသူမ်ားသည္ ဘိန္းစိုက္ခင္းမ်ားတြင္ ေန႔စားလုပ္ရန္ မဲနယ္ေတာင္၊ နမ္းစမ္၊ ေမာက္မယ္ ေဒသမ်ားသို႔ ထြက္ခြာသြား ၾကေၾကာင္း သိရသည္။

အလားတူ ရခိုင္ျပည္နယ္ဘက္တြင္လည္း ေက်ာက္ျဖဴ၊ ပု႑ားကၽႊန္း၊ ေက်ာက္ေတာ္၊ ေျမာက္ဦး၊ မင္းျပား ၿမိဳ႕နယ္မ်ားအတြင္းမွ အခ်ဳိ႕ ရြာမ်ားတြင္ တ႐ုတ္ႏွင့္ ေအးရွားေဝါကုမၸဏီမ်ားအတြက္ စစ္တပ္က ေျမယာ ဧက ၅ ေသာင္းေက်ာ္ သိမ္းယူခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္ ေျမယာသိမ္းသည့္ စစ္တပ္အမွတ္မ်ားကိုမူ ေဖာ္ျပႏိုင္ျခင္းမရွိေၾကာင္း ရခိုင္ျပည္လံုးဆိုင္ရာေက်ာင္းသားႏွင့္ လူငယ္မ်ား အစည္းအ႐ုံးမွ ကိုေအာင္မင္းဦးက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

သူက “တ႐ုတ္ CNOOC ကုမၸဏီ၊ ေအးရွားေဝါလ္တို႔ ေရနံတူးတဲ့အခါက်ေတာ့ ေဒသခံေျမေတြကို သိမ္းတယ္။ အဓိကကေတာ့ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕နယ္ ရမ္းၿဗဲကၽႊန္းေပါ့ေနာ္။ ေနာက္ၿပီး ေဒသခံေတြ သားစဥ္ ေျမးဆက္လုပ္လာတဲ့ ႐ိုးရာေရနံတြင္းေတြကို သိမ္းတယ္။ အဲဒါေတြကို က်ေနာ္တို႔က အဓိက focus လုပ္ၿပီးေတာ့ ေဖာ္ျပထားတာပါ။ ပု႑ားကြ်န္းဘက္က်ေတာ့ စစ္တပ္က အင္အားတိုးခ်ဲ႕ဖို႔ ေျမသိမ္းတာေတြေပါ့။ က်ေနာ္တို႔ စုေဆာင္းတာက ၂ဝဝဝ ကေနစၿပီးေတာ့ ၂ဝဝ၈ အထိ ျဖစ္တာေတြေပါ့” ဟု ေျပာသည္။

ဘိုးဘြားစဥ္ဆက္ လုပ္ကိုင္လာၾကေသာ ေတာင္သူမ်ားထံမွ နအဖ စစ္တပ္ႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာပိုင္မ်ား ပူးေပါင္းၿပီး စစ္တပ္စီမံ ကိန္းမ်ား၊ ပုဂၢလိက ကုမၸဏီမ်ားအတြက္ အဓမၼသိမ္းယူမႈမ်ား က်ယ္ျပန္႔စြာ ျဖစ္ေပၚေနသည္။

ထင္ရွားသည့္ အျဖစ္အပ်က္တခုမွာ ကမၻာ့အလုပ္သမားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ - အိုင္အယ္အို က ၾကားဝင္ေျဖရွင္းေပးခဲ့သျဖင့္ လယ္ယာေျမ အခ်ဳိ႕ ျပန္လည္လုပ္ကိုင္ခြင့္ ရေနၿပီျဖစ္သည့္ မေကြးတိုင္း ေအာင္လံၿမိဳ႕နယ္ရွိ ျမန္မာ့ဦးပိုင္စီးပြားေရး ေကာ္ပိုေရးရွင္း ပိုင္ဆိုင္သည့္ ႐ံုးဆိပ္ သၾကားစက္ စက္႐ံုမႉး ဗိုလ္မႉးရဲႏိုင္က ေဒသခံ ေတာင္သူမ်ားထံမွ ေျမယာသိမ္းယူမႈျဖစ္သည္။