ကိုညီညီေထြး ၏ အင္တာဗ်ဴး

ဖနိဒါ
ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ဧၿပီလ 29 2009 17:51 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္

ခ်င္းမုိင္ (မဇိၩမ)။ ။ ႏုိင္ငံေတာ္က ေပးအပ္ခဲ့သည့္ ဥပေဒဘြဲ႔ျဖင့္ ေရွ႕ေနလိုက္ခဲ့သူ တဦးသည္ ျပစ္ဒဏ္ေစ့သျဖင့္ အက်ဥ္းေထာင္က ျပန္လြတ္လာေသာ္လည္း ေရွ႕ေနလုိင္စင္ ႐ုပ္သိမ္းခံလုိက္ရသျဖင့္ ဝမ္းမသာႏုိင္ေၾကာင္း ယေန႔ ေျပာဆိုသည္။

တရား႐ံုးအား မထီမဲ့ျမင္ျပဳမႈျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၆ လ ခ်ခံရသူ ၃၃ ႏွစ္အရြယ္ လူငယ္ေရွ႕ေန ကုိညီညီေထြးသည္ လြတ္ရက္ေစ့သျဖင့္ ယမန္ေန႔က အင္းစိန္ေထာင္မွ ျပန္လြတ္လာျခင္းျဖစ္သည္။

ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရး ဝတ္ျပဳဆုေတာင္းသူ ၾကည့္ျမင္ တိုင္ၿမိဳ႕နယ္ အန္အယ္လ္ဒီအဖြဲ႔ဝင္ ကိုရန္ႏိုင္ထြန္း အပါအဝင္ ၃ ဦးအတြက္ တရားခြင္တြင္ ခုခံကာကြယ္ေပးရာမွ ေျမာက္ပုိင္းခ႐ုိင္ တရား ႐ံုး က ႐ံုးေတာ္ မထီမဲ့ျမင္မႈျဖင့္ ျပစ္ဒဏ္ခ်ခဲ့သည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလ ၃ဝ ရက္ေန႔တြင္ ေထာင္ဒဏ္ ခ်ခဲ့သည္။

၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္မွ စတင္ကာ အမႈလုိက္လာခဲ့ေသာ္လည္း ယခုအခါ ေရွ႕ေန လုိင္စင္ပါ အသိမ္းခံလုိက္ရသည္။

သူ၏ ေထာင္တြင္း အေတြ႔အၾကံဳႏွင့္ ခံစားခ်က္၊ အေတြးအျမင္တခ်ဳိ႕ကို သိရွိႏုိင္ရန္ မဇၥ်ိမသတင္းေထာက္ ဖနိဒါက ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းထားသည္မ်ားကို တင္ျပလိုက္ပါသည္။

ဘယ္တုန္းက ျပန္လြတ္လာတာလဲရွင္။

က်ေနာ္ မေန႔က ျပန္လြတ္လာပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ မနက္ ၁ဝ နာရီေလာက္က ထြက္လာခဲ့တာပါ။ ႐ုိး႐ိုးအရပ္ဝတ္နဲ႔ပဲ ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဘာဝန္ခံလက္မွတ္မွ မထုိးခဲ့ရပါဘူး။ ေရာက္ကတည္းကေန ျပန္ထြက္တဲ့ အခ်ိန္အထိ အင္းစိန္ေထာင္မွာပဲ ေနရတာပါ။

က်န္းမာေရး အေျခအေနေရာ ဘယ္လိုရွိလဲရွင့္။

က်န္းမာေရးကေတာ့ သိပ္မေကာင္းဘူးခင္ဗ်ာ။ က်ေနာ္က အျပင္မွာ ကတည္းက ျဖစ္တာပါ။ က်ေနာ္က ႏွလံုး သိပ္မေကာင္းဘူး။ အခုေတာ့ ေဆးစားေဆးေသာက္ ေနရတယ္ေပါ့ေလ။

အခုလို ေထာင္ဒဏ္ ခ်မွတ္ခံရတဲ့ အမႈအေၾကာင္းကုိ ရွင္းျပေပးပါလား။

အဲဒီ အမႈကေတာ့ လႈိင္သာယာၿမိဳ႕နယ္ တရား႐ံုးမွာ က်ေနာ္ လုိက္ပါေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့တဲ့ သန္႔ဇင္ဦး အပါအဝင္ ၁၁ ဦး အမႈကုိ ပထမဦးဆံုး ေရာက္သြားတဲ့ ႐ံုးခ်ိန္းပါပဲ။ က်ေနာ္ စစ္ေဆးရမယ့္ အခ်ိန္မွာ စစ္တယ္။ က်ေနာ့္ စစ္ေဆးမႈ မတုိင္ခင္မွာ က်ေနာ့္ အမႈသည္ မဟုတ္တဲ့ ကုိရန္ႏုိင္ထြန္းက သူ႔အလွည့္မွာ ေျပာတာက လက္ရွိ တရားစီရင္ေရးကုိ သူ႔အေနနဲ႔ လက္မခံႏုိင္ဘူး။ အယံုအၾကည္ မရွိဘူးလုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ဒါကုိ တရားသူၾကီးက က်ေနာ္ တရားခံေတြ ေျပာဆုိတာကုိ ထိန္းသိမ္းေပးပါလုိ႔ ေျပာတယ္။ ထိန္းေပးပါေပါ့။ က်ေနာ္နဲ႔ ဦးေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္းကုိ ေျပာတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ ေျပာလုိက္တယ္၊ က်ေနာ္တို႔ဟာ အမႈသည္ေတြရဲ႕ တင္ျပေလွ်ာက္ထားခ်က္အရ လုိက္ပါေဆာင္ရြက္ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ကုိ ဒါေတြကုိ မလုပ္နဲ႔ဆုိၿပီး တင္ျပ ပိတ္ပင္ခြင့္ မရွိဘူးလုိ႔ ေျပာလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီအေပၚမွာ တရားသူၾကီးက သူတုိ႔အမႈသည္ေတြကုိ တာဝန္ မယူဘူး ဆုိၿပီးေတာ့ မွတ္တမ္းတင္ပါတယ္။ အဲဒါကို ေန႔ခ်င္းပဲ အမႈတုိင္တမ္းၿပီးေတာ့ ဖမ္းလုိက္တာပါ။

အခုလုိ ျပစ္ဒဏ္ ခ်တဲ့အေပၚ ေရွ႕ေန တေယာက္အေနနဲ႔ ဥပေဒအေၾကာင္းအရ ဘယ္လုိ ျမင္လဲရွင့္။

တရားခြင္ေပၚမွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာ အမွန္မဟုတ္ဘူးခင္ဗ်ာ။ တခ်ဳိ႕ အစိတ္အပုိင္းေတြ မွန္ေသာ္လည္း တခ်ဳိ႕ အစိတ္အပုိင္း မွာ မမွန္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီတရားခြင္မွာ ေပၚေနတဲ့ မွတ္တမ္းေတြအရ က်ေနာ္တုိ႔ကို တုိင္တာ စတင္မွတ္တမ္းတင္ ကတည္းကုိက မမွန္ဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ တာဝန္မယူဘူးလုိ႔ မေျပာဘူး။ ဒါေပမဲ့ တာဝန္မယူပါဘူးလုိ႔ ေျပာတယ္ဆုိၿပီး မွတ္တမ္းနဲ႔ အမႈစြဲခဲ့ပါတယ္။

က်ေနာ့္အမႈက အာမခံ ရတဲ့ အမႈပဲ။ အဲဒါကို က်ေနာ္ အာမခံ ေလွ်ာက္ဖုိ႔ မေျပာလုိက္ရဘူး။ က်ေနာ္ အျပင္ထြက္မယ္ လုပ္ေတာ့ က်ေနာ့္ ကို ရဲက ဖမ္းဆီးသြားတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္ ေလွ်ာက္ထားခြင့္ ရွိတယ္။ အဲဒီ အခြင့္အေရး ရွိတယ္။ မရခဲ့ပါဘူး။

ေနာက္တရက္မွာလည္း ႐ံုးျပန္ထုတ္ပါတယ္။ လံုၿခံဳေရးေတြနဲ႔ ပိတ္လုိက္ၿပီးေတာ့ အမႈျဖစ္ အေၾကာင္းအရာကုိ ေမးတယ္။ တရားသူၾကီးက တေယာက္ ၆ လ ခ်လုိက္တယ္။ ခုခံ ေခ်ပခြင့္ မရဘူး။ က်ေနာ္ ျပန္ထြက္လာတဲ့ အခ်ိန္မွ က်ေနာ္ အမႈတြဲ ျပန္ေလ့လာၾကည့္တဲ့အခါမွာ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ အျပစ္ရွိေၾကာင္း ဝန္ခံထားတာကုိ ဒီမွတ္တမ္းတင္ စာအုပ္မွာ ေတြ႔ရတယ္ခင္ဗ်ာ။ အမွန္က က်ေနာ္ အပါ ၄ ေယာက္ဟာ လံုးဝ ဝန္မခံခဲ့ပါဘူး။ ဒါဟာ က်ေနာ္တုိ႔အေနနဲ႔ ခုခံေခ်ပခြင့္ မရခဲ့ဘူး။ အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္ခံရတာပါဗ်ာ။

ေထာင္ထဲမွာ ေနထုိင္စားေသာက္ခဲ့ရပံုကို ေျပာျပပါအံုး။

စေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေထာင္ထဲမွာ တျခားအက်ဥ္းသားေတြလုိပဲ က်ေနာ့္ကုိ ထားတယ္ဗ်ာ။ တုိက္ခန္းေတြလိုမွာ ေနရတယ္။ က်ေနာ့္ကုိ တပတ္ေလာက္ၾကာတဲ့အခါ အထက္က ညႊန္ၾကားစာ ဝင္လာတဲ့အတြက္ က်ေနာ့္ကုိ ျပန္ပိတ္ထားရမယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ အခ်ဳပ္သားေတြလုိပဲ ထားပါတယ္။ အခ်ဳပ္သားေတြ ေနရတာကေတာ့ မနက္ ၇ နာရီ မထုိးခင္ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ အျပင္ထြက္ခြင့္ ရတယ္။ ျပန္ပိတ္တယ္။ ေန႔လယ္ ၁၂ နာရီ ျပန္ဆင္းခြင့္ ရွိတယ္။ ေနာက္ ၁ နာရီကေန ၅ နာရီထိ တုိက္ထဲ ျပန္ေနရတယ္။ အဲဒီေနာက္ ၆ နာရီမွာ ျပန္ဝင္ရပါတယ္။ တေန႔ ၂ နာရီ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ အျပင္မွာ ေနခြင့္ ရွိပါတယ္။ က်န္တဲ့ ၂၂ နာရီ နီးပါး တုိက္ထဲမွာ ေနရပါတယ္။

စားတာကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံေရးအမႈနဲ႔ အက်ဥ္းသားေတြကုိေတာ့ ဆန္ၾကမ္းထမင္း ေကြ်းပါတယ္။ ပဲဟင္း ေပးပါတယ္။ ဆား မပါ ဘူး။ အခ်ဳိမႈန္႔ မပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ တပတ္တၾကိမ္ ဆား ေပးပါတယ္။ တာလေပါ ေခၚတဲ့ ဟင္းရြက္နဲ႔ ခ်က္ထားတဲ့ ဟင္း ေပးပါတယ္။ တရက္ကုိ ထမင္းက မနက္တၾကိမ္၊ ညတၾကိမ္ ေကြ်းပါတယ္။ ဟင္းကေတာ့ တရက္ကုိ တၾကိမ္ပဲ ေကြ်းပါတယ္။ အသားဟင္းက တပတ္ကုိ ႏွစ္ၾကိမ္ ေပးတယ္။ အမဲသားစားသူ အမဲသား ေကြ်းတယ္။ အမဲသား မစားသူကုိ ၾကက္ဥ ေကြ်းပါတယ္။

အခ်ဳပ္ထဲ မေရာက္ခင္က ဘယ္လုိ အမႈမ်ဳိးေတြ လုိက္ပါေဆာင္ရြက္ခဲ့လဲ။

က်ေနာ္က စက္တင္ဘာ အေရးအခင္း မတုိင္ခင္ ကတည္းကေန သာမန္အမႈေတြ လုိက္ပါ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ ေနာက္ပုိင္းမွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအမႈေတြ ရွိလာတဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့ ႏုိင္ငံေရးအမႈေတြ၊ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ က်ေနာ္ လုိက္ခဲ့ပါတယ္။ အရပ္ဘက္ အမႈေတြ လုိက္ပါေနတဲ့အခါမွာ ျမင္ေတြ႔လာတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအမႈမွာ ေရွ႕ေန ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက မလုိက္ၾကပါဘူး။ ဘယ္လုိသေဘာနဲ႔ မလုိက္ၾကဘူး ဆုိတာကုိေတာ့ က်ေနာ္ မေျပာလုိပါဘူး။ အဲဒီမွာ ေရွ႕ေန ေရွ႕ရပ္ေတြရဲ႕ ရသင့္ရထုိက္တဲ့ ခုခံေခ်ပခြင့္ေတြ ဆံုး႐ႈံးေနတာကုိ ေတြ႔ရတဲ့အတြက္ က်ေနာ္ လုိက္ပါေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။

ေရွ႕ဆက္ၿပီး ဘာေတြ ဆက္လုပ္မယ္လို႔ စိတ္ကူးထားပါသလဲ။

က်ေနာ္ ေရွ႕ဆက္လုပ္ဖုိ႔ လုိင္စင္ သိမ္းလုိက္ပါၿပီ။ သိမ္းတာက ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ႏုိဝင္ဘာ ၁၇ ရက္ေန႔ က်ေနာ္ ေထာင္ထဲ ေရာက္ေနတုန္း က်ေနာ့္အိမ္ကုိ စာပုိ႔လိုက္တယ္။ ဘယ္လုိစာလဲဆုိေတာ့ က်ေနာ္ဟာ ျပစ္မႈက်င့္ထံုး ဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၂၈ အရ အလုပ္ျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၆ လ ခ်မွတ္ျခင္း ခံရၿပီးေတာ့ အဲဒီအမိန္႔ဟာ ယေန႔တုိင္ အတည္ျဖစ္တယ္ ဆုိၿပီးေတာ့ ေဖာ္ျပထားတာ ေတြ႔တယ္။ က်ေနာ္ ေရွ႕ေန ဦးညီညီေထြး ကုိ ေရွ႕ေနလုိက္ခြင့္ မရသည့္ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၁၃ (စ) အရ ဒီထုတ္ျပန္သည့္ေန႔မွ စ၍ ေရွ႕ေန လုိက္ပါေဆာင္ရြက္ခြင့္ ရပ္ဆုိင္းလုိက္သည္ ဆုိၿပီး အမိန္႔ထုတ္လုိက္ပါတယ္။

အခုလုိ ျပန္လြတ္လာတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တျခား ဘာေျပာခ်င္ေသးလဲရွင့္။

က်ေနာ္ ျပန္လြတ္လာတာကုိေတာ့ ဝမ္းမသာႏုိင္ပါဘူးခင္ဗ်ာ။ ငယ္ကတည္းကေန က်ေနာ္ ၾကိဳးစားခဲ့ရသမွ်၊ အားထုတ္ခဲ့ရသမွ်၊ ရင္းႏွီးခဲ့ရသမွ် က်ေနာ္ ရရွိခဲ့တဲ့ ရပ္တည္ခ်က္ေလးတခု အထက္တန္း ေရွ႕ေန တေယာက္၊ ဥပေဒ ပညာရွင္တေယာက္ အျဖစ္က က်ေနာ္ ရပ္ဆုိင္းခံလုိက္ရပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ေရွ႕ေန လူငယ္ေတြကုိ အညြန္႔ခ်ဳိးခံရတာပါ။ ဒီ့ထက္ က်ေနာ္ ဘာမွ မလုပ္ႏုိင္ပါဘူးခင္ဗ်ာ။

က်ေနာ္က ႏုိင္ငံေတာ္က ေပးအပ္တဲ့ ဥပေဒဘြဲ႔နဲ႔ ေက်ာင္းၿပီးထားတာပါ။ ႏုိင္ငံေတာ္က ေပးထားတဲ့ ဥပေဒ၊ ေရွ႕ေနလုိင္စင္ ေပးထားတဲ့ ဥပေဒ အတတ္ပညာရွင္ တေယာက္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ႏုိင္ငံတြင္းမွာ ရွိေနတဲ့ သာမန္အမႈေတြ လုိက္ခဲ့တယ္။ ခြဲျခားျခင္း မရွိခဲ့ပါဘူး။