ဇာတ္နာ

ေရွ ႕ဆယ္လွမ္းတိုးဖုိ ့
ေနာက္တလွမ္းဆုတ္လိုက္ကာမွ
ဘဝက ေထာင္ေခ်ာက္ထဲကုိ တည့္တည့္က်တယ္။

ေလာကဓံတရားေရ
မင္းဆက္ထုိးဖို ့မလိုေတာ့ေအာင္ကုိ
ငါ့ပါးရိုးက က်ိဳးျပီးသားပါ။

အထီးက်န္ ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းလုိက္ပံုကလည္း
အျပီးအပုိင္လမ္းခြဲကာေျပာင္းရမွာကိုေတာင္
လာႏွဳတ္ဆက္ၾကမယ့္သူလည္း တေယာက္မွမရွိ။
သြားႏွဳတ္ဆက္ရမယ့္သူလည္း တေယာက္မွမရွိ။

ေၾသာ္…ေနာက္ဆံုးေတာ့
တံလွ်ပ္ေတြလို
ဘဝကုိပိုေမွာင္ေစတဲ့ အလင္းေတြအတြက္
ဘာကုိမွ မစစ္မေဆး
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိပဲ အျပစ္ေပးလိုက္ေတာ့တယ္။

ေကာင္းကင္ကို