ဧရာဝတီ
သဲသဲ|ယခုေနာက္ပိုင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေန မိန္းကေလး ငယ္မ်ားၾကား၌ ရင္ဟုိက္အက်ႌ၊ လက္တလုံးႀကိဳးႏွင့္ လက္တထြာ ေက်ာ္ခန္႔သာရွိေသာ ေဘာင္းဘီအတုိ အကပ္မ်ား ၀တ္ဆင္လာၾက ေၾကာင္း သိရသည္။
၂၀၀၇၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ၀န္းက်င္ကာလမ်ားမွ စတင္ကာ ယခုကဲ့သို႔ မိန္းကေလးမ်ား၏ ၀တ္စားဆင္ယင္ပုံမ်ား ေျပာင္း လဲလာသည္ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံမ်ားက ေျပာသည္။
“ကမာရြတ္၊ ဒဂုံစင္တာ၊ ေက်ာက္ေျမာင္း အဲဒီေတြဘက္ သြားၾကည့္လုိက္ရင္ မျမင္ခ်င္မွ အဆုံးပဲ၊ တခ်ိဳ႕က စကတ္တုိ၊ တခ်ိဳ႕ ေဘာင္းဘီတုိ အစုံပါပဲ” ဟု ေက်ာက္ေျမာင္းေန လူငယ္တဦးက ဧရာ၀တီကုိေျပာသည္။
ယင္းကဲ့သုိ႔ ၀တ္ဆင္ျခင္းမ်ားကုိ ယခင္ ၂၀၀၂- ၂၀၀၃ ၀န္းက်င္ သႀကၤန္ကာလမ်ား၌ အင္းလ်ားလမ္း၊ တကၠသုိလ္ ရိပ္ သာလမ္း စသည္တို႔တြင္ေနထုိင္ေသာ ေငြေၾကးတတ္ႏုိင္သူမ်ားက သႀကၤန္မ႑ပ္မ်ားေပၚမွ ေရပက္ရင္း ၀တ္ဆင္ လာခဲ့ၾကသည္။
သာမန္ အခ်ိန္တြင္ ခ်မ္းသာသည့္ အသုိင္းအ၀န္းမွ သားသမီးမ်ားက ႏုိက္ကလပ္ စသည့္ ေနရာမ်ားသုိ႔ သြားေရာက္မွသာ ၀တ္ဆင္ေလ့ရွိသည့္ အတို၊ အျပတ္မ်ားကို ယခုေနာက္ပိုင္း ဘတ္(စ္)ကား တိုးစီး ေနရသည့္ မိန္ကေလးမ်ားလည္း ၀တ္ဆင္လာသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။
သဲသဲ|ယခုေနာက္ပိုင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေန မိန္းကေလး ငယ္မ်ားၾကား၌ ရင္ဟုိက္အက်ႌ၊ လက္တလုံးႀကိဳးႏွင့္ လက္တထြာ ေက်ာ္ခန္႔သာရွိေသာ ေဘာင္းဘီအတုိ အကပ္မ်ား ၀တ္ဆင္လာၾက ေၾကာင္း သိရသည္။
 မၾကာေသးခင္က က်င္းပခဲ့သည့္ ရန္ကုန္ကြန္ပ်ဴတာျပပြဲတြင္ ျမန္မာေမာ္ဒယ္ မိန္းကေလးမ်ားကို ဤသို႔ ျမင္ေတြ႕ရသည္ (ဓာတ္ပံု - ေအပီ) |
“ကမာရြတ္၊ ဒဂုံစင္တာ၊ ေက်ာက္ေျမာင္း အဲဒီေတြဘက္ သြားၾကည့္လုိက္ရင္ မျမင္ခ်င္မွ အဆုံးပဲ၊ တခ်ိဳ႕က စကတ္တုိ၊ တခ်ိဳ႕ ေဘာင္းဘီတုိ အစုံပါပဲ” ဟု ေက်ာက္ေျမာင္းေန လူငယ္တဦးက ဧရာ၀တီကုိေျပာသည္။
ယင္းကဲ့သုိ႔ ၀တ္ဆင္ျခင္းမ်ားကုိ ယခင္ ၂၀၀၂- ၂၀၀၃ ၀န္းက်င္ သႀကၤန္ကာလမ်ား၌ အင္းလ်ားလမ္း၊ တကၠသုိလ္ ရိပ္ သာလမ္း စသည္တို႔တြင္ေနထုိင္ေသာ ေငြေၾကးတတ္ႏုိင္သူမ်ားက သႀကၤန္မ႑ပ္မ်ားေပၚမွ ေရပက္ရင္း ၀တ္ဆင္ လာခဲ့ၾကသည္။
သာမန္ အခ်ိန္တြင္ ခ်မ္းသာသည့္ အသုိင္းအ၀န္းမွ သားသမီးမ်ားက ႏုိက္ကလပ္ စသည့္ ေနရာမ်ားသုိ႔ သြားေရာက္မွသာ ၀တ္ဆင္ေလ့ရွိသည့္ အတို၊ အျပတ္မ်ားကို ယခုေနာက္ပိုင္း ဘတ္(စ္)ကား တိုးစီး ေနရသည့္ မိန္ကေလးမ်ားလည္း ၀တ္ဆင္လာသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။
“ကုိယ္နဲ႔ လုိက္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ လုိက္တယ္ မလုိက္ဘူးကုိ မစဥ္းစားဘဲ ေပၚသမွ် ေလွ်ာက္၀တ္ ေနလုိ႔ ဘယ္ ျဖစ္မလဲ။ ေခတ္မီယုံတင္မကဘဲ ေခတ္လြန္ေနရင္ မေကာင္းဘူးေလ၊ အထူးသျဖင့္ ဘတ္(စ္) ကားစီးေနတဲ့ မိန္္းကေလးေတြအတြက္ေတာ့ မေကာင္းပါဘူး” ဟုရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေန လူငယ္ တဦးက ေ၀ဖန္သည္။
ရန္ကုန္၊ ယုဇနပလာဇာမွ အ၀တ္အထည္ အေရာင္းဆုိင္ပုိင္ရွင္ အမ်ိဳးသမီးတဦးက “အခုဆုိရင္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ အရွည္ကုိ ၀ယ္မယ့္သူေတာင္ မရွိသေလာက္ပါပဲ၊ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြဆုိ တထြာေလာက္ပဲ ရွိတဲ့ေဘာင္းဘီေတြပဲ ၀ယ္ၾကေတာ့တယ္။ အရွည္၀ယ္မယ္ ဆုိရင္လည္း အသားကပ္ အရွည္ေလာက္ပဲ ၀ယ္ၾက၀တ္ၾကတယ္။ ခႏၶာကုိယ္ကို ေပၚေစတဲ့ စတုိင္မ်ိဳးကုိပဲ ေရြးလာၾကတယ္” ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေန မိန္းကေလးမ်ား၏ ၀တ္စားဆင္ယင္ပုံကုိ ရွင္းျပသည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေန အမ်ိဳးသမီးမ်ားမွာ အိမ္နီးခ်င္း ထုိင္းႏုိင္ငံ၏ ၀တ္စားဆင္ယင္ပုံမ်ားကုိ အတုယူ ၀တ္ဆင္လာၾကသည္ ဟုလည္း ၎ကဆိုသည္။
“လူငယ္ေတြက လြတ္လပ္၊ ေပါ့ပါးတာကုိ ႀကိဳက္ၾကတာကုိး။ အဲဒီေတာ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြက ဖက္ရွင္လည္းက် လူလည္း သက္သာေအာင္လုိ႔ ႀကိဳးတေခ်ာင္းတုိ႔ ေဘာင္းတီတုိတုိ႔ ၀တ္လာၾကတာေပါ့။ ရာသီဥတုကလည္း ပူတာကိုး” ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ဂ်ာနယ္လစ္တဦးက ဧရာ၀တီကုိေျပာသည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေန အမ်ိဳးသမီးဘေလာ့ဂါ နန္းညီကလည္း “ဒီလုိမ်ိဳး၀တ္စားတာနဲ႔ ကိုယ့္ကုိကုိယ္ ေခတ္မီေနပါၿပီ၊ တုိးတက္ေနပါၿပီလုိ႔ ေျပာလုိ႔မရပါဘူး။ တကယ္တမ္း ေခတ္မီ၊ တုိးတက္တယ္ဆုိတာ ကမၻာ့အေရး၊ ျမန္မာ့အေရးကို စိတ္၀င္းစားတဲ့ လူငယ္မိ္န္းကေလးေတြ၊ က်န္းမာေရးအသိအတြက္ ႀကိဳးစားေလ့လာေနသူေတြစသျဖင့္ ရွိတယ္။ အဲဒီလုိလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈကိုၾကည့္ရင္ ဆန္းျပားမႈဆုိတာမရွိဘူး၊ ေခတ္ေနာက္ျပန္လည္းမဆြဲဘူး၊ ေခတ္လည္း မလြန္ဘူး။ လူက မဆန္းျပားေပမယ့္ သူတုိ႔ရဲ႕ အေတြးအေခၚေတြက အၿမဲဆန္းျပားေနပါတယ္” ဟု ၎၏အျမင္ကို ေျပာသည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္တြင္ ေနထိုင္ေသာ မိန္ကေလးမ်ားအတြက္ ယင္းကဲ့သုိ႔၀တ္စားပုံမ်ားမွာ ပတ္၀န္းက်င္ အေန အထားအရ အဆန္းတၾကယ္ မျဖစ္ေသာ္လည္း ၿမိဳ႕စြန္၊ ၿမိဳ႕ဆင္ေျခဖုံး ကဲ့သုိ႔ေသာ ေနရာမ်ိဳးတြင္ ေနထိုင္ေသာ မိန္းကေလးမ်ားမွာ ယင္းကဲ့သုိ႔ ၀တ္ဆင္ခ်င္ေသာ္လည္း ပတ္၀န္းက်င္ေၾကာင့္ ေပၚေပၚထင္ထင္ မ၀တ္ရဲၾကေၾကာင္း ေျမာက္ဒဂံု ရပ္ကြက္တခုတြင္ ေနထိုင္ေသာ အမ်ိဳးသမီးတဦးက ဆုိသည္။
“တခ်ိဳ႕ဆုိ အိမ္ကထြက္ရင္ ေအာက္က ေဘာင္းဘီအတုိကုိ အေပၚက ထဘီထပ္၀တ္ၿပီး ထြက္သြားတယ္။ အျပင္္ ေရာက္လုိ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေတြ႔ၿပီဆုိေတာ့မွ အေပၚက ထဘီကုိခြ်တ္ၿပီး ေဘာင္းဘီအတုိနဲ႔ ေလွ်ာက္သြားတယ္။ အိမ္ ျပန္ေတာ့မယ္ဆုိေတာ့မွ ထဘီျပန္၀တ္တယ္ေလ။ ပတ္၀န္းက်င္က ကဲ့ရဲ႕မွာစုိးလုိ႔တဲ့” ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။
“အရင္က က်ေနာ့္သမီး ေဘာင္းဘီရွည္ အက်ပ္ေတြ၀တ္ေတာ့က်ေနာ့္မွာမႀကိဳက္လုိ႔ ေျပာလုိက္ရတာ။အခုေခတ္ မိန္း ကေလးေတြရဲ႕ ၀တ္ဆင္ပုံေတြကိုျမင္ေတာ့မွပဲ ေၾသာ္ ငါ့သမီး၀တ္တာမွ ေတာ္ေသးပါလားလုိ႔ေတြးမိသြားတယ္” ဟု ရန္ ကုန္ၿမိဳ႕ေန ဖခင္တဦးက ဧရာ၀တီကုိေျပာသည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံ အမ်ိဳးသမီးတဦးကလည္း ဘတ္ (စ္) ကားေပၚတြင္ ေတြ႕ႀကံဳခဲ့ရေသာ စကတ္တိုဝတ္ မိန္းကေလးတဦး အျဖစ္အပ်က္ကို ေျပာျပသည္။
“ဘတ္(စ)ကား ေပၚ တက္လာတဲ့ ေကာင္မေလး စကတ္က ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ တုိတယ္။ စပယ္ယာကုိ ပုိက္ဆံေပးဖုိ႔ အိတ္ထဲက အထုတ္ ေအာက္ကုိျပဳတ္က်သြားေတာ့ ငုံံ႔ေကာက္လုိုက္တာ တကားလုံးရဲ႕ မ်က္လုံးေတြက ေကာင္မေလး ဆီကုိ ေရာက္သြားေတာ့ တာပဲ။ က်မလည္း မေနႏုိင္ေတာ့ ထုိင္ရာကထၿပီး ကြယ္ေပးလုိက္ရတယ္” ဟု ၎က ဆိုသည္။
ဖက္ရွင္ ဒီဇုိင္းဆုိသည္မွာ ေခတ္အလုိက္ အၿမဲတမ္းေျပာင္းလဲေနၿပီး ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ဖက္ရွင္ကို ခြဲဲျခား၍ မရေၾကာင္း၊ အဓိကအားျဖင့္ မိမိ ေနပုံထုိင္ပုံ သြားပုံလာပုံႏွင့္ မိမိ သြားမည့္ ေနရာေဒသအလိုက္ ဝတ္စားဆင္ယင္သင့္ေၾကာင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေန ဒီဇုိင္နာ သက္ႏွင္းေအးက ဖက္ရွင္၀တ္စားဆင္ယင္ယုံႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး သုံးသပ္သည္။
“ကုိယ္က ဘတ္(စ္) ကားနဲ႔သြားမွာလား၊ လူေတြ အမ်ားဆုံး ထုိင္တတ္တဲ့ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္လုိ ေနရာမ်ိဳးေတြကို ျဖတ္သြားရမွာလား၊ စသျဖင့္ စဥ္းစားသင့္တယ္။ ဒါေတြေပၚမွာ မူတည္ၿပီးေတာ့ ၀တ္သင့္ပါတယ္” ဟု သူက ဆိုသည္။
ရန္ကုန္၊ ယုဇနပလာဇာမွ အ၀တ္အထည္ အေရာင္းဆုိင္ပုိင္ရွင္ အမ်ိဳးသမီးတဦးက “အခုဆုိရင္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ အရွည္ကုိ ၀ယ္မယ့္သူေတာင္ မရွိသေလာက္ပါပဲ၊ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြဆုိ တထြာေလာက္ပဲ ရွိတဲ့ေဘာင္းဘီေတြပဲ ၀ယ္ၾကေတာ့တယ္။ အရွည္၀ယ္မယ္ ဆုိရင္လည္း အသားကပ္ အရွည္ေလာက္ပဲ ၀ယ္ၾက၀တ္ၾကတယ္။ ခႏၶာကုိယ္ကို ေပၚေစတဲ့ စတုိင္မ်ိဳးကုိပဲ ေရြးလာၾကတယ္” ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေန မိန္းကေလးမ်ား၏ ၀တ္စားဆင္ယင္ပုံကုိ ရွင္းျပသည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေန အမ်ိဳးသမီးမ်ားမွာ အိမ္နီးခ်င္း ထုိင္းႏုိင္ငံ၏ ၀တ္စားဆင္ယင္ပုံမ်ားကုိ အတုယူ ၀တ္ဆင္လာၾကသည္ ဟုလည္း ၎ကဆိုသည္။
 ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ မိန္းကေလးမ်ား ယခုကဲ့သို႔ ဝတ္စားဆင္ယင္ပံု ေျပာင္းလဲလာၿပီ (ဓာတ္ပံု - ကိုခိုင္/ဧရာဝတီ) |
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေန အမ်ိဳးသမီးဘေလာ့ဂါ နန္းညီကလည္း “ဒီလုိမ်ိဳး၀တ္စားတာနဲ႔ ကိုယ့္ကုိကုိယ္ ေခတ္မီေနပါၿပီ၊ တုိးတက္ေနပါၿပီလုိ႔ ေျပာလုိ႔မရပါဘူး။ တကယ္တမ္း ေခတ္မီ၊ တုိးတက္တယ္ဆုိတာ ကမၻာ့အေရး၊ ျမန္မာ့အေရးကို စိတ္၀င္းစားတဲ့ လူငယ္မိ္န္းကေလးေတြ၊ က်န္းမာေရးအသိအတြက္ ႀကိဳးစားေလ့လာေနသူေတြစသျဖင့္ ရွိတယ္။ အဲဒီလုိလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈကိုၾကည့္ရင္ ဆန္းျပားမႈဆုိတာမရွိဘူး၊ ေခတ္ေနာက္ျပန္လည္းမဆြဲဘူး၊ ေခတ္လည္း မလြန္ဘူး။ လူက မဆန္းျပားေပမယ့္ သူတုိ႔ရဲ႕ အေတြးအေခၚေတြက အၿမဲဆန္းျပားေနပါတယ္” ဟု ၎၏အျမင္ကို ေျပာသည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္တြင္ ေနထိုင္ေသာ မိန္ကေလးမ်ားအတြက္ ယင္းကဲ့သုိ႔၀တ္စားပုံမ်ားမွာ ပတ္၀န္းက်င္ အေန အထားအရ အဆန္းတၾကယ္ မျဖစ္ေသာ္လည္း ၿမိဳ႕စြန္၊ ၿမိဳ႕ဆင္ေျခဖုံး ကဲ့သုိ႔ေသာ ေနရာမ်ိဳးတြင္ ေနထိုင္ေသာ မိန္းကေလးမ်ားမွာ ယင္းကဲ့သုိ႔ ၀တ္ဆင္ခ်င္ေသာ္လည္း ပတ္၀န္းက်င္ေၾကာင့္ ေပၚေပၚထင္ထင္ မ၀တ္ရဲၾကေၾကာင္း ေျမာက္ဒဂံု ရပ္ကြက္တခုတြင္ ေနထိုင္ေသာ အမ်ိဳးသမီးတဦးက ဆုိသည္။
“တခ်ိဳ႕ဆုိ အိမ္ကထြက္ရင္ ေအာက္က ေဘာင္းဘီအတုိကုိ အေပၚက ထဘီထပ္၀တ္ၿပီး ထြက္သြားတယ္။ အျပင္္ ေရာက္လုိ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေတြ႔ၿပီဆုိေတာ့မွ အေပၚက ထဘီကုိခြ်တ္ၿပီး ေဘာင္းဘီအတုိနဲ႔ ေလွ်ာက္သြားတယ္။ အိမ္ ျပန္ေတာ့မယ္ဆုိေတာ့မွ ထဘီျပန္၀တ္တယ္ေလ။ ပတ္၀န္းက်င္က ကဲ့ရဲ႕မွာစုိးလုိ႔တဲ့” ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။
 ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်းတြင္ ေစ်းဝယ္လာသည့္ မိန္းကေလး တဦး (ဓာတ္ပံု - ကိုခိုင္/ဧရာဝတီ) |
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံ အမ်ိဳးသမီးတဦးကလည္း ဘတ္ (စ္) ကားေပၚတြင္ ေတြ႕ႀကံဳခဲ့ရေသာ စကတ္တိုဝတ္ မိန္းကေလးတဦး အျဖစ္အပ်က္ကို ေျပာျပသည္။
“ဘတ္(စ)ကား ေပၚ တက္လာတဲ့ ေကာင္မေလး စကတ္က ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ တုိတယ္။ စပယ္ယာကုိ ပုိက္ဆံေပးဖုိ႔ အိတ္ထဲက အထုတ္ ေအာက္ကုိျပဳတ္က်သြားေတာ့ ငုံံ႔ေကာက္လုိုက္တာ တကားလုံးရဲ႕ မ်က္လုံးေတြက ေကာင္မေလး ဆီကုိ ေရာက္သြားေတာ့ တာပဲ။ က်မလည္း မေနႏုိင္ေတာ့ ထုိင္ရာကထၿပီး ကြယ္ေပးလုိက္ရတယ္” ဟု ၎က ဆိုသည္။
ဖက္ရွင္ ဒီဇုိင္းဆုိသည္မွာ ေခတ္အလုိက္ အၿမဲတမ္းေျပာင္းလဲေနၿပီး ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ဖက္ရွင္ကို ခြဲဲျခား၍ မရေၾကာင္း၊ အဓိကအားျဖင့္ မိမိ ေနပုံထုိင္ပုံ သြားပုံလာပုံႏွင့္ မိမိ သြားမည့္ ေနရာေဒသအလိုက္ ဝတ္စားဆင္ယင္သင့္ေၾကာင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေန ဒီဇုိင္နာ သက္ႏွင္းေအးက ဖက္ရွင္၀တ္စားဆင္ယင္ယုံႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး သုံးသပ္သည္။
“ကုိယ္က ဘတ္(စ္) ကားနဲ႔သြားမွာလား၊ လူေတြ အမ်ားဆုံး ထုိင္တတ္တဲ့ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္လုိ ေနရာမ်ိဳးေတြကို ျဖတ္သြားရမွာလား၊ စသျဖင့္ စဥ္းစားသင့္တယ္။ ဒါေတြေပၚမွာ မူတည္ၿပီးေတာ့ ၀တ္သင့္ပါတယ္” ဟု သူက ဆိုသည္။
No comments:
Post a Comment