ျမန္မာနိုင္ငံရဲ့ပညာေရးအေျခအေနအေပၚ ထင္ျမင္သံုးသပ္ေဆြးေႏြြးခ်က္

Serious Thinking
2009/9/27 ရက္စြဲနဲ႔ စာဖတ္သူတဦးရဲ႕ အၾကံၿပဳခ်က္ကို အေၿခၿပဳၿပီး ေဆြးေႏြးတင္ၿပလိုက္ပါတယ္။ အမည္နဲ႔ email လိပ္စာကိုေတာ့ လွ်ိဳ႕၀ွက္ထားပါတယ္။

စာဖတ္သူတဦးထံမွ အၾကံၿပဳစာ

"ကၽြန္ေတာ္တို့ တုိင္းျပည္မွာ အင္ဂ်င္နီယာေတြ၊ Scientists ေတြ၊ ရူပေဗဒပညာရွင္ေတြ ပိုလိုအပ္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆရာ၀န္ေတြသာျဖစ္ခ်င္တဲ့သူမ်ားေနတာေတာ့ ၀မ္းနည္းစရာပါ။ စာေတာ္ရင္ ဆရာ၀န္ျဖစ္ရမယ္ ဆုိတဲ့ အယူအဆ မွားႀကီး ကလည္း လူတိုင္း မွာရွိေနတာေတာ့ မေကာင္းဘူးဗ်ာ။ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ ပညာရွင္ေတြ ေပၚထြက္လာႀကပါေစဗ်ာ။ ဒီလို ေမးေတြပို့မဲ့အ စား လူေတြကို ပညာေပးနုိင္တဲ့ေမးလ္ မ်ိဳးပို့ႀကပါလား။"

Serious Thinking မွ ၿပန္ၾကားခ်က္

အၾကံေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ပညာေပးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ၿမန္မာၿပည္သူအမ်ားစု အက်ိဳး႐ွိမယ့္ ဘယ္လို အေၾကာင္းအရာမ်ိဳး ပို႔သင့္ တယ္ ဆိုတာ အၾကံေပးေစခ်င္ပါတယ္။ ၾကိဳးစားၿပီးတင္ၿပသြားပါ့မယ္။ အခ်ိန္အခက္အခဲေၾကာင့္ လူနည္းစုဘဲ အက်ိဳး႐ွိမယ့္ နည္းပညာ ပိုင္းဆိုင္ရာမ်ိဳးကိုေတာ့ မတင္ၿပႏိုင္တာ နားလည္ေပးေစခ်င္ပါတယ္။

လူၾကီးမင္းရဲ႕ ယူဆခ်က္ၿဖစ္တဲ့ ပညာ႐ွင္ေတြလိုအပ္ေနတယ္ ဆုိတာကို အားလံုးက သေဘာတူၾကမွာပါ။ စာေတာ္သူတိုင္း ဆရာ၀န္သာ ၿဖစ္ရ မယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆကိုလဲ လူၾကီးမင္းလိုဘဲ ကၽြန္ေတာ္တို႕လဲလက္မခံပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီၿပႆနာ ႏွစ္ခုစလံုးရဲ႕ အရင္းအၿမစ္ကိုေတာ့ တူးဆြၾကည့္ဖို႕လိုပါၿပီ။ ၿပီးရင္လဲ တိုင္းၿပည္အတြက္ ၀ိုင္း၀န္းအေၿဖ႐ွာၾကဖို႕ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ တိုင္းၿပည္ေကာင္းမွ အားလံုးသာတူညီမွ်ေကာင္းစားၾကမွာပါ။ လြယ္ကူတဲ့အေၿဖမ႐ွိဘူး ဆိုတာေတာ့ ၾကိဳေၿပာထားပါရေစ။

ၿမန္မာၿပည္မွာ ဒီလုိပညာ႐ွင္ေတြ မ႐ွိတာမဟုတ္ပါဘူး။ ထူးခၽြန္တဲ့ ၿမန္မာၿပည္ဖြား ပညာ႐ွင္ေတြ ႏိုင္ငံတကာမွာ ၿပန္႔က်ဲေနပါတယ္။ အေမရိကန္ရဲ႕နာမည္ေက်ာ္ CDC ဓါတ္ခြဲခန္း, ဆြစ္ဇလန္ ဂ်ီနီဗာက WHO ကမာၻ႔က်န္းမာေရးအဖြဲ႕ခ်ဴပ္၊ ကုလသမဂၢ႐ုံးခ်ဳပ္၊ ကမာၻေက်ာ္တကၠသိုလ္ၾကီးေတြမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ၿမန္မာပညာ႐ွင္ေတြ။ .... အာ႐ွ၊ ဥေရာပ၊ အေမရိက၊ ၾသစေၾတးလ် တိုက္ၾကီးေတြရဲ႕ ႏိုင္ငံေပါင္းစံုမွာ ေအာင္ၿမင္ေနတဲ့ ၿမန္မာ ႐ူပေဗဒပညာ႐ွင္ေတြ၊ အင္ဂ်င္နီယာေတြ၊ ဆရာ၀န္ေတြ၊ ဓါတုေဗဒပညာ႐ွင္ေတြ၊ သိပၸံပညာ႐ွင္ေတြ၊ စီးပြားေရးပညာ႐ွင္ေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားေနပါၿပီ။ သူတို႕ထဲမွာ အသက္ ၇၀ ေက်ာ္ အ႐ြယ္ ကေန မေန႔တေန႔က ေက်ာင္းဆင္းခဲ့တဲ့ ပညာ႐ွင္အထိ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္သူတို႔ၿပည္ပထြက္လာၾကတာလဲ။ တိုင္းၿပည္ကို မခ်စ္ဘူးလို႔ ပစ္စလက္ခတ္ မစြပ္စြဲလိုက္ပါနဲ႔။ တိုင္းၿပည္ကခ်စ္တာကို မခံရလို႔ဆိုရင္ ပိုမွန္ပါလိမ့္မယ္။

တခ်ိဳ႕က ပညာကို အာဏာေလာက္၊ ဥစၥာေလာက္ တန္ဖိုးထားမခံရဘူး။ ဆရာ၀န္တေယာက္၊ အင္ဂ်င္နီယာတေယာက္၊ စီးပြားေရးပညာ႐ွင္တေယာက္၊ သိပၸံပညာ႐ွင္တေယာက္ဟာ ၿမန္မာၿပည္မွာ ထိုက္တန္တဲ့ ခ်ီးၿမွင့္မႈ၊ ေလးစားမႈ၊ တန္ဖိုးထားမႈ ရဖို႔ခဲယဥ္းေနပါၿပီ။ အာဏာပိုင္အဖြဲ႔အစည္းကအစ အရပ္ထဲကသာမန္လူအဆံုး ပညာ႐ွင္ေတြကို အက်င့္ပ်က္လာဘ္စား (corrupt) တဲ့ စစ္ဗိုလ္ တေယာက္ေလာက္၊ အေကာက္ခြန္ ၀န္ထမ္းေလာက္၊ ဓါတ္ဆီဆိုင္ ၀န္ထမ္းေလာက္ အထင္မၾကီးၾကေတာ့ဘူး။ လူအမ်ားက ေငြနဲ႔ အာဏာကိုပဲ ၾကည့္ၿပီးခ်ီးမြမ္းအားက်ေနၾကတာ ၀မ္းနည္းစရာအၿဖစ္မွန္ပါ။

ပညာမတတ္တဲ့ လူလည္ဖ်ံက် ၀ိသမသမားေတြက တုိက္ေဆာက္ကားစီး ဘီယာေသာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ တသက္လံုးၾကိဳးစားလာရတဲ့ ပညာ႐ွင္ေတြက ဘတ္စ္ကားတိုးစီးေနရတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆရာ၀န္ေလးေတြဆို အစိုးရေပးတဲ့ တလ ၈၀၀၀၀ နဲ႔ မေလာက္လို႕ ညေနဘက္မွာ ေဆးခန္းကို ေၿပးၿပီးေငြ႐ွာေနရတယ္။ လုပ္သက္ႏွစ္ ၂၀ ေလာက္႐ွိတဲ့ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးတဦးရဲ႕လခ ဟာ မေန႕ကေက်ာင္းဆင္းတဲ့ စစ္တိုက္စရာမလိုတဲ့ ဗိုလ္တေယာက္ရဲ႕ လခထက္ နည္းပါတယ္။ တၿခားအခြင့္အေရးေတြကလည္း အၿပတ္အသတ္ကြာပါတယ္။ ဒါတင္ပဲလား။ မၿပီးေသးပါဘူး။

လုပ္ငန္းခြင္ထဲမွာ ၾကည့္ပါ။ အေတြ႕အၾကံဳရင့္ ပညာ႐ွင္ေတြက ေအာက္ပိုင္းရာထူး၊ ဒီပညာေတြကို လံုးေစ့ပတ္ေစ့ နားမလည္တဲ့ စစ္ဗိုလ္ေတြက ထိပ္ပိုင္းေနရာေတြမွာ ။ ဒီပညာ႐ွင္ေတြရဲ႕ အတတ္ပညာကိုလည္း အသံုးခ်ဖို႔ စီမံကိန္းေတြက မ႐ွိ။ စီးပြားေရးစီမံခန္႔ခြဲမႈညံ့ဖ်င္းမႈေၾကာင့္ တိုင္းၿပည္စီးပြားေရးကလဲ အ႐ွိန္အဟုန္နဲ႔ တရစပ္ထိုးက်ေနပါတယ္။ ဒီေတာ့ ပညာ႐ွင္ေတြအတြက္ ထိုက္တန္တဲ့ အလုပ္အကိုင္ေတြကမ႐ွိ။

ဒီေလာက္ဆိုရင္ ပညာ႐ွင္ေတြလိုအပ္ေနတယ္ဆိုတဲ့ ပထမၿပႆနာရဲ႕အရင္းအၿမစ္ကို ၿမင္ႏိုင္ေလာက္ၿပီထင္ပါတယ္။

လူၾကီးမင္းရဲ႕ ဒုတိယအခ်က္ကို ဆက္ေဆြးေႏြးပါမယ္။

စာေတာ္တဲ့သူေတြကို မိဘေတြက ဆရာ၀န္အင္ဂ်င္နီယာပဲ ၿဖစ္ေစခ်င္ေနၾကတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ။ အေၿဖက ႐ိုး႐ိုးေလးပါ။ လူေတြဟာ မိမိဘ၀တိုးတက္ၿဖစ္ထြန္းခ်င္လို႔ အပင္ပန္းခံ၊ ေငြကုန္အခ်ိန္ကုန္ခံၿပီး ပညာသင္ၾကတာပါ။ ၾကိဳးစားမႈအတြက္ ဆုလာဘ္ (Incentives) ကို လူတိုင္းလိုခ်င္ၾကပါတယ္။ ဆရာ၀န္အင္ဂ်င္နီယာပညာရပ္ေတြနဲ႔ ၿပည္တြင္းမွာ အေၿခအေန မေကာင္းရင္ၿပည္ပမွာ အလုပ္႐ွာရလြယ္တယ္၊ ၀င္ေငြေကာင္းတယ္။

သင္ၾကားေရးစနစ္ကို လည္းၾကည့္ပါဦး။ လူၾကီးမင္းေၿပာတဲ့ ရူပေဗဒ၊ ဓါတုေဗဒ၊ သိပၸံပညာရပ္ေတြကို စာ႐ြက္ေပၚမွာေတာင္ ေကာင္းေကာင္းသင္ဖို႔ အေၿခအေနမ႐ွိေတာ့ပါဘူး။ ဓါတ္ခြဲခန္းေခၚတဲ့ Laboratory ဆိုတာအေ၀းၾကီးမွာက်န္ေနခဲ့ပါၿပီ။ ပို႕ခ်မယ့္ဆရာအမ်ားစုလည္း ဘ၀ေ႐ွ႕ေရးအတြက္ ႏိုင္ငံၿခားထြက္ကုန္ၾကပါၿပီ။ ေ႐ွ႕ကပညာ႐ွင္ေတြ ႐ုန္းကန္ေနရတာကို ၿမင္ေနတဲ့ လူငယ္ေတြက ပညာတတ္ခ်င္စိတ္ေပၚလာမလား၊ အက်င့္ပ်က္ လာဘ္စားခ်င္စိတ္ေပၚလာမလား ...... စဥ္းစားလို႕ရပါတယ္။

အရည္အခ်င္း႐ွိတဲ့ ပညာ႐ွင္ေတြေပၚလာေစခ်င္ရင္ သူတို႔အတြက္ ေကာင္းမြန္သင့္ေတာ္တဲ့ အသိုင္းအ၀ိုင္း (rewarding environment) ဖန္တီးဖို႔လိုပါတယ္။ ပန္းမ႐ွိတဲ့ ကႏ ၱာရမွာ လိပ္ၿပာလာနားမွာမဟုတ္ပါဘူး။

တိုင္းၿပည္မွာ စနစ္က အၾကီးအက်ယ္မွားေနၿပီး၊ အမ်ားစုက အမွားကို နားမလည္တာဟာ အဓိကၿပႆနာပါ။ ၿဖစ္သင့္တာကို သိၾကၿပီး ကိုယ့္အနီးအနား၀န္းက်င္ကို ၿပဳၿပင္ခ်င္စိတ္ေလးေပၚလာေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီ mail ေတြ အပင္ပန္းခံၿပီး အႏ ၱရာယ္ၾကားက ၿဖန္႔ေ၀ေနတာပါ။ ဒါဟာလဲ ပညာေပးတာပါပဲ။ ဒီအတြက္ ဘယ္သူ႔ဆီကမွ ဘာအခြင့္အေရးမွ မရပါဘူး။ ကိုယ့္ၿပည္သူေတြကို အၿမင္က်ယ္ေစခ်င္လို႔၊ တိုးတက္ေစခ်င္လို႔ပါ။ ၿမန္မာေတြ မ်က္စိပြင့္ၾကဖို႔ေကာင္းပါၿပီ။ ကိုရီးယားကားေလးၾကည့္၊ ဘီယာေလးမူး၊ ေဘာပြဲေလးေလာင္း၊ ႏွစ္လံုးထီေလးထိုး၊ ကိုယ့္၀မ္းစာေလးပဲ႐ွာၿပီး ေခ်ာင္သလိုေနမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေနာင္လာေနာက္သားေတြအတြက္ တိုင္းၿပည္အပ်က္ၾကီးကိုပဲ အေမြခ်န္ခဲ့ရမွာပါ။

တိုင္းၿပည္အတြက္အေရးပါတဲ့ ဒီကိစၥေတြကို လူတိုင္းသိထားသင့္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ လမ္းေပၚထြက္ၿပီးဆႏၵၿပမွ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္အသိုင္းအ၀ိုင္းအတြက္ ကိုယ့္အနားမွာ တတ္စြမ္းသမွ်တာ၀န္ယူၿပီး ေကာင္းေအာင္ ၿပဳၿပင္တာ ႏိုင္ငံေရးပါပဲ။ ဒါဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၿပာခဲ့တဲ့ စကားပါ။ အလြန္အဓိပၸါယ္႐ွိပါတယ္။

ႏိုင္ငံတကာမွာ management, public administration, psychology စတဲ့ အဆင့္ၿမင့္ပညာရပ္ေတြမွာ ဒီအေတြးအေခၚေတြကို အေလးထားသင္ၾကားပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႕လူမ်ိဳးေတြေရာ မသိသင့္ဘူးလား။
http://gtuonlinefriends.ning.com/forum/topics/2660565:Topic:318449