ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ရိွ ပုဂၢလိက အထူးကု ေဆးခန္းမွ မိန္းကေလးငယ္တစ္ဦး၏ ေၾကကြဲရင္နင့္ဖြယ္ ျဖစ္ရပ္

''မမွားေသာ ေရွ႕ေန၊ မေသေသာ ေဆးသမား'' ဆိုေသာ္လည္း အေတြ႕အႀကံဳ ရင့္က်က္ေသာ ဆရာဝန္ တစ္ေယာက္၏ အသက္အရြယ္ အရ၊ ေစာင့္ထိန္းအပ္ေသာ ဆရာဝန္ က်င့္ဝတ္အရ၊ ရရိွထားေသာ ေဆးလက္မွတ္၊ ေဒါက္တာဘြဲ႕အရ လူနာအား ခြဲစိတ္စဥ္ မိမိ ထင္ျမင္ ယူ ဆေသာ ေရာဂါ မဟုတ္ပါက အခ်ိန္မီ ျပန္လည္ ကုသေပးခဲ့လွ်င္ ၄င္းလူနာသည္ လူ႕ဘဝသက္တမ္းေစ့ ေနႏိုင္ မည္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔မဟုတ္ဘဲ ေငြမ်က္ႏွာ ေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိ ရရိွထားေသာ ဆရာဝန္ဂုဏ္သိကၡာဘြဲ႕ က်ဆင္း မည္စိုးေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ လူနာ အား မလိုလားအပ္ဘဲ ဗိုက္ခြဲ၊ ဗိုက္ထဲကေန ေရာဂါျပစရာအေၾကာင္း တစ္ခုခုရွာၿပီးျဖတ္ ေတာက္၊ လွီးျဖတ္ပစ္လိုက္ ပါက အနာတျခား၊ ေဆးတျခား ျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။ ထိုကဲ့သို႔ ဆရာဝန္၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မွားမႈေၾကာင့္ လူ႕အသက္တစ္ေခ်ာင္း မဆံုး႐ႈံးသင့္ ဘဲဆံုး ႐ႈံးခဲ့ရသည့္ ေၾကကြဲရင္နင့္ ဖြယ္ျဖစ္ရပ္ဆိုး တစ္ခု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရိွ နာမည္ႀကီး ပုဂၢလိက အထူးကုေဆးခန္းတြင္ ေအာက္တိုဘာ (၂၅)ရက္ေန႔ကျဖစ္ပြားခဲ့ေၾကာင္း သိရိွခဲ့ရ သည္။
နာမည္ႀကီးအထူးကုေဆးခန္းရိွ နာမည္ ႀကီးအထူးကုဆရာဝန္၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မွားမႈ တြင္ ဓားစာခံျဖစ္သြားရရွာ သည့္ ခိုင္ရႊန္း လဲ့ရည္သည္ သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္း မ်ား၊ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ဆရာ၊ ဆရာမ မ်ား၏ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးမႈကို အျပည့္အဝ ရရိွ ထားၿပီး ႏွစ္စဥ္ေက်ာင္း၌ ထူးခြၽန္တံဆိပ္ တက္ယူရ သူျဖစ္သည္။ သဃၤန္းကြၽန္းၿမိဳ႕နယ္၊ (၁၆)ရပ္ကြက္၊ ဇဋိလ(၁)လမ္း၊ အမွတ္ (၉၈၂)တြင္ ေနထိုင္သူ ျဖစ္ၿပီး၊ ကမာရြတ္ၿမိဳ႕နယ္၊ အ.ထ.က(၂) တြင္ နဝမတန္းပညာသင္ၾကားလ်က္ရိွကာ ၿဗိတိသွ် သံ႐ံုးတြင္ အဂၤလိပ္စာ ပညာ သင္ၾကားလ်က္ရိွၿပီး (B.C) S.4.1 အဆင့္ေရာက္ရိွေနေပၿပီ။ ခိုင္ရႊန္း လဲ့ရည္သည္ အသက္(၁၅)ႏွစ္အရြယ္ရိွၿပီး ေအာက္ တိုဘာ(၂၆)ရက္ေန႔တြင္ ၿမိဳ႕နယ္ အဆင့္အဂၤလိပ္စာေျဖဆိုမည့္ဆဲဆဲ ေအာက္တို ဘာ(၂၅) ရက္၊ နံနက္(၉းဝဝ)နာရီတြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရိွ နာမည္ႀကီး ပုဂၢလိကအထူးကု ေဆး႐ံု၌ ေနမေကာင္း၍ ဆရာဝန္အားျပသခဲ့ရာ ဆရာဝန္ႀကီးမွ အူအတက္ေရာင္ေရာဂါဟုဆို ကာ ဗိုက္ခြဲခဲ့ၿပီး ေအာက္တိုဘာ (၂၇)ရက္၊ နံနက္(၆း၂ဝ) တြင္ ၄င္းေဆး႐ံု၌ ေသဆံုးသြားေၾကာင္း ခိုင္ရႊန္းလဲ့ရည္၏ ဦးေလးေတာ္စပ္သူ ဦးစိုးလင္းက လွ်ပ္တစ္ျပက္ သတင္းဂ်ာနယ္သို႔ ေျပာျပခဲ့သည္။ ခိုင္ရႊန္းလဲ့ရည္၏အုပ္ထိန္းသူမိခင္ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳျမင့္က '' သမီးက ေအာက္တို ဘာ(၂၁)ရက္ ေန႔ေလာက္ ကတည္းကဖ်ားေနတာ။ ကိုယ္ပူက တက္လိုက္၊ က်လိုက္နဲ႔ မသက္သာဘူး။ ေအာက္တိုဘာ(၂၅)ရက္ေန႔ နံနက္ (၉းဝဝ) နာရီမွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ နာမည္ႀကီးပုဂၢလိကအထူးကုေဆးခန္းအေရးေပၚ လူနာဌာနကိုေရာက္ တယ္။ (၉း၃ဝ)မွာ ဆရာ ဝန္ႀကီး ေရာက္လာၿပီး သမီးရဲ႕ဗိုက္ကိုလက္ႏွင့္စမ္းတယ္။ လက္ဖဝါးေတြကို ၾကည့္တယ္။ မ်က္လံုးကိုၾကည့္တယ္။ ပါးစပ္ဟခိုင္းတယ္။ ကြၽန္မကေတာ့ သမီးအတြက္ စိုးရိမ္ေနတာကလြဲၿပီး ဆရာဝန္ကသမီးရဲ႕ လက္ေတြ၊ မ်က္လံုးေတြက ေဖြးေနတာပဲလို႔ ေျပာေတာ့ ကြၽန္မ လည္း ဟုတ္တယ္။ ေဖြးေနတယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ သမီးကို Pressure တိုင္းေတာ့ အေပၚေသြး (၉ဝ)၊ ေအာက္ေသြး (၆ဝ)ပဲရိွတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ဆရာဝန္ရဲ႕စစ္ေဆးခ်က္က ၿပီးသြားၿပီလို႔ ကြၽန္မထင္တာပဲ။ ဆရာဝန္ႀကီးက အနီးစပ္ဆံုး အူအတက္ေရာင္ေရာဂါပဲ၊ ခြဲမလား လို႔ေမးတယ္။ ကြၽန္မတို႔က ဘာမွနား မလည္ေတာ့ ဆရာဝန္ႀကီးခြဲသင့္ရင္ခြဲပါ။ ဆရာဝန္ႀကီး သေဘာပါလို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ တာဝန္ခံ (ၾဥ) ကိုခြဲစိတ္ခန္း ဝင္မယ့္အေၾကာင္း ေျပာၿပီးထြက္သြားတယ္။ ကြၽန္မက ေသြးေပါင္ ၉ဝ/၆ဝ ဆိုရင္ခြဲလို႔ ရရဲ႕လားလို႔ေမးေတာ့ (MO)က ဆရာ ဝန္ ႀကီးလုပ္တတ္တယ္။ ဘာမွမပူနဲ႔အစ္မလို႔ ေျပာတယ္။မခြဲခင္ နံနက္(၁ဝ)နာရီမွာ E.C.G ဆြဲၿပီး၊ T.V ဓာတ္မွန္မ႐ိုက္၊ ေသြးမစစ္ဘဲ သမီးေလးကို ခြဲစိတ္ခန္းထဲခ်က္ခ်င္းပို႔လိုက္တယ္။ ေန႔လယ္(၁၁း၃ဝ)နာရီ ဝန္းက်င္မွာ ခြဲစိတ္ခန္းထဲကထြက္လာၿပီး အူအတက္ေသးေသး ေလးနဲ႔ သမီးဝမ္းဗိုက္ထဲက စက္ႏွင့္စုပ္ထုတ္ထားတဲ့ ေသြးနဲနဲပါ၊ ဝါၾကင္ၾကင္ဂ်ယ္လီေတြကို ကြၽန္မတို႔ကိုျပတယ္။ ကြၽန္မလည္း အူအ တက္ ေရာင္ ေရာဂါနဲ႔ ဗိုက္ခြဲထားဖူးေတာ့ ငါ့သမီး ေလးေတာ့မွားၿပီးအခြဲခံရၿပီလို႔ ထင္လိုက္မိတယ္။ ဂ်ယ္လီလို အရည္ေတြကို ဘာလို႔စုပ္ ထုတ္ တာလဲဆိုတာေတာ့ မသိရဘူး။ ကြၽန္မတို႔အထင္မွားခြဲမိလို႔ ေရာဂါတစ္ခုခုျပဖို႔ပဲလို႔ ထင္တယ္။ သမီးေလး သတိရလာ ေတာ့ အရမ္း နာက်င္ေနတယ္။ ခြဲစိတ္ခန္းဝင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ထံုေဆး ျပယ္သြားေတာ့ နာတယ္..နာတယ္..ဆိုၿပီး သမီးရဲ႕ေအာ္သံကိုလည္း အက်ယ္ႀကီး ၾကားရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သမီးကို အိပ္ ေဆးထိုးလိုက္တယ္။ အဲဒီ ခြဲစိတ္ခန္းထဲက အေၾကာင္းေတြကို သမီးေျပာျပခဲ့တာ။ ကြၽန္မ သမီးေလးကို အရမ္းသနားတာပဲ။ ခြဲစိတ္ၿပီး သီးသန္႔ကိုယ္ပိုင္အခန္း မရေသးခင္၊ ပိုးသတ္ ခန္းမွာ ညေန (၃းဝဝ)နာရီထိ ေနရ တယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္ ေဆး႐ံုရဲ႕အခန္းနံရံကို လွ်ပ္စစ္ေမာ္တာနဲ႔အေပါက္ေဖာက္တယ္။ တူေတြနဲ႔ထုတယ္။ အသံေတြက ဆူညံေနတာပဲ။ ဒါကေတာ့ ေဆးခန္းရဲ႕ ဝန္ေဆာင္မႈညံ့ဖ်င္းတဲ့အေၾကာင္းပါ။ ကြၽန္မတို႔ေျပာတာ ေျပာလို႔မရဘူး။ ကြၽန္မအျပင္းအထန္ကန္႔ကြက္မွ ဝရိန္မေဆာ္ေတာ့ဘဲ ရပ္သြားတယ္။ ကြၽန္မသမီးေလးအတြက္ အခန္းရေတာ့ (၅)ထပ္မွာရိွ တဲ့ အခန္းကို ေျပာင္းလိုက္တယ္။ သမီးေလး က မသက္သာဘူး၊ အရမ္းနာတယ္ေျပာေတာ့ MO ကို သြားေျပာတယ္။ ဒီလိုပဲ သက္သာသြား မွာပါဆိုၿပီး ကြၽန္မတို႔ကို ေျပာလႊတ္တယ္။ ဂလူးကို႔(စ္) တစ္ပုလင္း သြင္းရင္ ေသြး ေပါင္ခ်ိန္က (၁ဝ)က် က်သြားတယ္။ ကြၽန္မ တို႔ သတိထားမိေတာ့ ညေန (၅းဝဝ) နာရီ၊ (၆းဝဝ) နာရီေလာက္မွာ ေဒါက္တာရယ္ ဒီ အတိုင္းထားလို႔ျဖစ္ပါ့မလား၊ လာၾကည့္ ေပးပါဦးလို႔ သြားေျပာတယ္။ အဲဒီ့အခ်ိန္ မွာ သမီးကို ေသြးေဖာက္စစ္တယ္။ ေသြး ေပါင္ခ်ိန္တိုင္းေတာ့ (၇ဝ/ ၅ဝ)ျဖစ္ေနၿပီ။ ည(၁ဝးဝဝ)နာရီေလာက္မွာ ေသြးရွာခိုင္း ေတာ့ ေသြးရွာေပးတယ္။ နံနက္(၂းဝဝ) နာရီေလာက္မွာ ေသြးတစ္ပုလင္း စသြင္း ျဖစ္တယ္။ မနက္မိုးလင္းၿပီးမွ ေသြးကုန္ သြားတယ္။ ခြဲၿပီးေနာက္ေန႔ထိ ဆရာဝန္ ႀကီးက မလာေသးတာနဲ႔ သြားေခၚခိုင္း တယ္။ မလာဘူး။ ခြဲၿပီးေနာက္ေန႔ ေအာက္တိုဘာ(၂၆)ရက္၊ ေန႔လယ္ (၁၂းဝဝ)နာရီ မွာတစ္ႀကိမ္သာ လာၾကည့္ သြားတယ္။ ေနာက္ထပ္ဆရာဝန္ ႏွလံုးပါရဂူ လာၿပီး ေစာင့္ေရွာက္ကုသေပးတယ္။ ေအာက္တို ဘာ(၂၇)ရက္၊ နံနက္(၅း၃ဝ) နာရီခြဲမွာ ႏွလံုးပါရဂူဆရာဝန္ကို သြားပင့္ေတာ့ ဆရာဝန္ႀကီးက ေစတနာပါပါနဲ႔ သမီးေလးကို ႀကိဳး စားၿပီး ကုသေပးရွာပါ တယ္။ ပထမ ခြဲစိတ္ေပးတဲ့ ဆရာဝန္ႀကီးကေတာ့ ကြၽန္မ သမီးေလးကိုခြဲတဲ့အခ်ိန္နဲ႔ ေနာက္ေန႔တစ္ခါသာလာၾကည့္သြား တယ္။ ကြၽန္မသမီးေလးက ေအာက္ တိုဘာ(၂၇)ရက္၊ နံနက္(၆း၂ဝ)မွာ ကြယ္လြန္သြားတယ္။ တာခ်ီလိတ္ကုိ ခရီးသြားေနတဲ့သမီးရဲ႕အေဖက အခ်ိန္ မီျပန္လာတယ္။ ဒါေပမယ့္ နံနက္ (၉း၃ဝ)နာရီမွ ေရာက္လာေတာ့ သမီး ရဲ႕အသက္ကုိမမီေတာ့ဘူး။ ကြၽန္မ ေယာက်္ားက သူ႕သမီးႀကီးကုိ အရမ္း ခ်စ္တာ၊သမီးေလးကို ေသြး(၂) ပုလင္း၊ ေသြးရည္ၾကည္(၁)ပုလင္း သြင္းခဲ့ရတယ္။ MO ေတြရဲ႕ေျပာ ခ်က္အရ သမီးေလးကေသြးလြန္တုပ္ ေကြးျဖစ္ေနတာ။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ေသြး ေၾကာမႊားေလးေတြကေန ေသြးယုိ စိမ့္ၿပီး ေသြးသြင္းလည္း အက်ိဳး မရိွဘူးလို႔ ေျပာျပၾကတယ္။ ေက်ာက္ ကပ္ပ်က္စီးသြားတယ္၊ အသည္းႀကီး သြားတယ္၊ ႏွလံုးလည္းထိတယ္လို႔ လည္းေျပာတယ္။ ေသြးလြန္ တုပ္ေကြးကိုမစစ္ဘဲ ဆရာဝန္ႀကီးကမွားခြဲမိတာလားလို႔ေမး ေတာ့ ဘာမွမေျပာၾကဘူး။ ေဆး႐ံုမွာ(၂)ရက္ သမီးေလးကုသခဲ့တဲ့ ေဆးစရိတ္ကုန္က်ေငြက (၁၁)သိန္းေက်ာ္ ရွင္းခဲ့ရတယ္ ''ဟု ေျပာျပခဲ့သည္။ ၄င္းအထူးကုေဆး႐ံု၏ အစုရွယ္ယာ ပါဝင္သူတစ္ဦးသည္ ခိုင္ရႊန္းလဲ့ရည္၏ ဖခင္ႏွင့္မိတ္ေဆြျဖစ္ၿပီး ခိုင္ရႊန္းလဲ့ရည္၏ နာေရးၿပီးဆံုးသည့္ေနာက္ေန႔တြင္ အိမ္သို႔ ေရာက္ရိွလာေၾကာင္း မိခင္ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳျမင့္က ဆက္လက္ေျပာျပခဲ့သည္။ '' ကြၽန္မတို႔က အျဖစ္အပ်က္အားလံုးကို ေျပာျပလိုက္တယ္။ သူက သိၿပီးသားျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီ့ေဆး႐ံုမွာ သမီးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ႏိုဝင္ဘာ(၂)ရက္ေန႔မွာ အစည္းအေဝး(၂) ခါ ထိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဆရာဝန္ႀကီး ဆံုးျဖတ္ခ်က္မွားတာပါဆုိတဲ့အေၾကာင္း သမီးကေသြးျဖဴဥအားနည္းေနသည္ကုိ မစစ္ဘဲခြဲလုိက္သည့္ အတြက္ေၾကာင့္ အခုလုိျဖစ္ရေၾကာင္း ေတာင္းပန္ သြားတယ္။ ဆရာ ဝန္ႀကီးက အခု တ႐ုတ္ျပည္သြားေနလို႔ ျပန္လာရင္ ကြၽန္မတို႔အိမ္ကိုေခၚလာၿပီး ေတာင္းပန္ခိုင္းမယ္လို႔ေျပာေတာ့ ကြၽန္မေယာက်္ားက မခံစားႏိုင္ဘူး၊ ေခၚမလာပါနဲ႔''လို႔ပဲ ေျပာလိုက္တယ္။ ေသြးလြန္တုပ္ေကြးျဖစ္ေနေသာကေလးကို မွားယြင္းစြာခြဲစိတ္ၿပီး သိလွ်င္သိခ်င္း အေရးေပၚကုသမေပးခဲ့ဘဲ၊ အထူးၾကပ္မတ္ေဆာင္သို႔ ခ်က္ခ်င္းမပို႔ဘဲ သာမန္လူနာတစ္ဦး ကဲ့သို႔ ပစ္ထားခဲ့ျခင္းႏွင့္ ဆရာဝန္၏က်င့္ဝတ္ႏွင့္မညီမႈတို႔ေၾကာင့္ မခိုင္ရႊန္းလဲ့ရည္၏ မိခင္သည္ မ်ားစြာစိတ္ထိခိုက္ရၿပီး ၾကားလူတစ္ဦး၏ စိတ္မေကာင္းပါဘူးဟု ေတာင္းပန္ ေျပာစကားႏွင့္ေျဖေဖ်ာက္လို႔မရႏိုင္ေၾကာင္း၊ မခိုင္ရႊန္းလဲ့ရည္အား စာသင္ေပးေနေသာ ဆရာမမ်ားက ထူးခြၽန္ထက္ျမက္ၿပီး စာအလြန္ေတာ္သည့္ကေလးငယ္တစ္ဦး မေသသင့္ ဘဲ ေသဆံုးသြားခဲ့သည့္အတြက္ လြန္စြာႏွေျမာမိေၾကာင္း၊ မခိုင္ရႊန္းလဲ့ရည္သည္ ဘာသာစံု ဂုဏ္ထူးႏွင့္ေအာင္ျမင္မည့္ကေလးတစ္ဦး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဆရာမမ်ားအားထားရသည့္ တပည့္တစ္ဦးလည္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ခိုင္ရႊန္းလဲ့ရည္အားရည္စူးၿပီး ရန္ကုန္၊ နာေရးကူညီမႈ အသင္းသို႔ ေငြငါးသိန္းက်ပ္၊ ရပ္ကြက္နာေရးကူညီမႈအသင္းကုိ တစ္သိန္းက်ပ္၊ ရပ္ကြက္လမ္းျပဳျပင္တဲ့ေနရာမွာ တစ္သိန္းက်ပ္ လွဴဒါန္းခဲ့ေၾကာင္း မိခင္ျဖစ္သူေဒၚခ်ဳိခ်ဳိျမင့္က လွ်ပ္ တစ္ျပက္သတင္းဂ်ာနယ္သို႔ ေျပာျပခဲ့သည္။ အထက္ပါ ေၾကကြဲရင္နင့္ဖြယ္ျဖစ္ရပ္မ်ဳိး ႏွင့္ပတ္သက္၍ အျခားလူနာမ်ားဤကဲ့သုိ႔ အျဖစ္ဆုိးႏွင့္ထပ္မံမႀကံဳေတြ႕ေစရန္ အထူးကုေဆးခန္းရွိ ဆရာဝန္မ်ား အေတြ႕အႀကံဳ ရွိေသာ္လည္း ေဆးပညာကုိ အဆက္မျပက္ေလ့လာၿပီး သတိရွိရွိႏွင့္ေစတနာထားကာ လူနာမ်ားအား ၾကည့္႐ႈေစာင့္ေရွာက္ကုသ ေပးသင့္ေၾကာင္း အျပဳသေဘာေဆာင္၍ ကာယကံရွင္ေဆြမ်ဳိးအသုိင္းအဝုိင္းက လွ်ပ္တစ္ျပက္သုိ႔ထပ္မံေျပာၾကားခဲ့သည္။
http://snapshot-news.com/ss/index.php?option=com_content&view=article&id=2532:2009-11-20-16-19-52&catid=194:vol2-no60&Itemid=120
ေရႊနႏၵ shwenanda
http://shwenanda.blogspot.com/