ေစာက္ရူးေတြ ထင္တိုင္းက်ဲေနတဲ့ ျမန္ျပည္

ဆရာ၀န္ (၈) ဦး တၿပိဳင္တည္း အလုပ္ျဖဳတ္ခံရ မတရားအထုတ္ခံရဟု ဆရာ၀န္မ်ားက ယူဆ
မင္းႏုိင္သူ/ ၁၄ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉


မေကြးေဆးတကၠသုိလ္မွ လက္ေထာက္ကထိကတဦးႏွင့္္ မႏၲေလးေဆးတကၠသုိလ္မွ သ႐ုပ္ျပဆရာ ဆရာ၀န္ (၇) ဦးတုိ႔အား တာ၀န္မွ စြန္႔ခြာျခင္း၊ ၀န္ထမ္းစည္းမ်ဥ္းေဖာက္ဖ်က္ျခင္း ဆုိသည့္ စြပ္စြဲခ်က္မ်ားျဖင့္ ၀န္ထမ္းအျဖစ္မွ ထုတ္ပယ္လုိက္ေၾကာင္း က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးဌာနက အမိန္႔ထုတ္ျပန္ထားသည္။

ေခတ္ၿပိဳင္မွ ဖတ္႐ႈခြင့္ရသည့္ အဆုိပါအမိန္႔ကုိ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ႏုိ၀င္ဘာ (၂၆) ရက္ ေန႔စြဲျဖင့္ ထုတ္ျပန္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး

က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးကုိယ္စား ေဆးသိပၸံပညာဦးစီးဌာန ဒု-ၫႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ ေဒါက္တာသန္းေဇာ္ျမင့္က လက္မွတ္ထုိး ထုတ္ျပန္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

အလုပ္ျဖဳတ္ခံရသည့္ ဆရာ၀န္မ်ားမွာ ေဒါက္တာေအးေအးထြန္း (လက္ေထာက္ကထိက-မေကြး) ႏွင့္ မႏၲေလးေဆးတကၠသုိလ္တြင္ သ႐ုပ္ျပရာထူးျဖင့္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၾကေသာ ေဒါက္တာေက်ာ္ဇင္သန္႔၊ ေဒါက္တာေသာ္ေသာ္၊ ေဒါက္တာျမမြန္ေအာင္၊ ေဒါက္တာဧကရီသိန္းလင္း၊ ေဒါက္တာသက္၀င္း ၊ ေဒါက္တာၿငိမ္းခ်မ္းဦး၊ ေဒါက္တာေအးခုိင္ဇာလတ္တုိ႔ျဖစ္ေၾကာင္း က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးဌာန အမ္ိန္႔စာတြင္ ေဖာ္ျပထားၿပီး အဆုိပါအမိန္႔စာကုိ နအဖ ေကာင္စီဥကၠ႒႐ုံး၊ စရဖ၊ သတင္းတပ္ဖြဲ႕၊ မႈခင္းတပ္ဖြဲ႕တုိ႔အပါအ၀င္ ဌာနေပါင္း (၂၂) ဌာနသုိ႔ ျဖန္႔ေ၀ထားေၾကာင္း သိရသည္။

အလုပ္ထုတ္ခံရၿပီး ျပည္ပႏုိင္ငံတခုသို႔ ေရာက္ရွိလာသည့္ ဆရာ၀န္တဦးကုိ ေခတ္ၿပိဳင္က ေမးရာ အလုပ္ထုတ္ခံရသည့္ ဆရာ၀န္မ်ားကုိ ဆမလုိင္စင္ပါ သိမ္းလုိက္ေၾကာင္း ေျပာျပသည္။

“အလုပ္ကေန ထြက္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ ရတဲ့လစာနဲ႔မေလာက္လုိ႔ပါ။ က်ေနာ္တုိ႔ က်ဴတာဘ၀ဆုိေတာ့ ရတာက ရွစ္ေသာင္းခြဲေပါ့။ အဲဒီေငြနဲ႔က ဘယ္လုိမွ အဆင္မေျပဘူးေလ။ ဆီ၀ယ္ထည့္ရင္ေတာင္ တလစာဒီဇယ္ဖုိးမရဘူးေလ။ က်ေနာ္တုိ႔လုိ ေက်ာင္းမွာစာသင္ၾကားေနတဲ့ လူေတြအဖုိ႔က အျပင္၀င္ေငြဆုိတာလည္း ရွိတာမဟုတ္ဘူးေလ။ သင္ၾကားေရးကုိ ၀ါသနာပါလုိ႔ သင္ၾကားေရးပုိင္းကုိ ၀င္ခဲ့ၾကတာပါ။ ေနာက္ တခ်ဳိ႕ကလည္း ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ေနလုိ႔ရၿပိီး အျပင္အလုပ္ကေလးေေတြ လုပ္လုိ႔ရေနတာလည္း
တပုိ္င္းေပါ့ေလ။ ေနာက္၀န္ထမ္းေတြကုိ လစာတုိးၿပီးေနာက္ပုိင္း အလုပ္ရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ မရွိသည္ျဖစ္ေစ မနက္ (၉) နာရီကေန ညေန (၄) နာရီအထိ ရွိရမယ္တုိ႔ျဖစ္လာေတာ့ အရင္ကတည္းက လုပ္ခ်င္စိတ္မရွိေတာ့တဲ့အထဲ ပုိၿပီးတြန္းအားေပးလုိက္သလုိျဖစ္ၿပီး အလုပ္ကေနထြက္ခဲ့ၾကတာေပါ့” ဟု ၎က ဆုိသည္။

အဆုိပါအမ္ိန္္႔စာႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ေနျပည္ေတာ္ရွိ ေဒါက္တာသန္းေဇာ္ျမင့္သုိ႔ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းရာ ေဒါက္တာသန္းေဇာ္ျမင့္က ၎လက္မွတ္ထုိးေသာ စာဟုတ္မဟုတ္ အတည္ျပဳေပးႏုိင္ျခင္းမရွိဘဲ အျခားဖုန္းနံပါတ္တခုသုိ႔ ဆက္သြယ္ရန္သာ ျပန္ၾကားခဲ့သည္။ ယင္းဖုန္းရွိ အမ်ဳိးသမီး ၀န္ထမ္းတဦးကလည္း အတည္ျပဳေျပာဆုိႏုိင္ေသာ ပုဂၢဳိလ္မရွိပါေၾကာင္း ျပန္ၾကားၿပီး ဖုန္းခ်သြားခဲ့သည္။

အထုတ္ခံရသည့္ ဆရာ၀န္တဦးကမူ တရား၀င္ထြက္စာတင္ခြင့္မရသည့္အတြက္ အေၾကာင္းမၾကားဘဲ ထြက္ခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ ေျပာသည္။

“မလုပ္ခ်င္ေတာ့လုိ႔ ထြက္တာလည္း က်ေနာ္တို႔က တရား၀င္ထြက္စာတင္လုိ႔မရဘူးဗ်။ ထြက္စာတင္လုိ႔မရလုိ႔ အေၾကာင္းမၾကားဘဲ ထြက္ခဲ့ၾကတာေပါ့။ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ သက္ဆုိင္ရာတကၠသုိလ္မွာ အလုပ္စ၀င္ကတည္းက (၁၈) ႏွစ္လုပ္ရမယ္ဆုိၿပီး လက္မွတ္ထုိးခုိင္းထားတာေတာ့ ရွိတာေပါ့ေလ။ ဒါေပမယ့္ လစာနဲ႔ ေလာက္င မႈမရွိတဲ့အျပင္ လြတ္လပ္စြာ ပညာသင္ၾကားခြင့္မရတဲ့အတြက္ က်ေနာ္တုိ႔ ေက်ာင္းကုိ မသြားခဲ့ၾကတာပါ။ တျခားျပစ္ခ်က္တစုံတရာမရွိခဲ့ပါဘူး။ လြတ္လပ္စြာပညာသင္ၾကားခြင့္ မရဘူးဆုိတာက တျခား၀န္ႀကီးဌာနမွာ ေတာ့မရွိဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးကေတာ့ ဘာထုတ္ထားလဲဆုိေတာ့ ဘြဲ႕လြန္တက္မယ္ဆုိရင္ ဇီးပင္ႀကီးမွာရွိတဲ့ ပုံမွန္သုံးလခြဲသင္ၾကားေပးေနတဲ့ ၀န္ထမ္းေလ့က်င့္ေရးဆုိတာကို မတက္မေနရ တက္ရမယ္။ အဲဒါမတက္ထားတဲ့ ၀န္ထမ္းသည္ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ မည္သည့္ဘြဲ႕လြန္ကုိမွ် ေျဖဆုိခြင့္မရွိဆုိၿပီးေတာ့ကို ထုတ္ထားတာေပါ့။ က်ေနာ္သိသေလာက္ေတာ့ တျခား၀န္ႀကီးဌာနေတြမွာ အဲဒီစည္းမ်ဥ္း မရွိဘူးဗ်ာ။ အဲဒီသင္တန္းမတက္ရင္ ရာထူးမတက္တာဘဲရွိတာ။ က်ေနာ္တုိ႔ ၀န္ႀကီးကေတာ့ အလုိေတာ္ရိဆုိေတာ့ အဲလုိမ်ဳိးကုိထုတ္ထားေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔မွာ ဘြဲ႕လြန္တက္ခ်င္ေပမယ့္ တက္လုိ႔မရဘူး။ တက္ခ်င္တဲ့့လူေတြ က်ေနာ္လည္း သုံးလခြဲေလာက္ ေအာင့္အည္းၿပီး တက္ၾကရတာေပါ့။ က်ေနာ္ကေတာ့ ခံယူခ်က္တမ်ဳိးဆုိေတာ့ မတက္ဘဲနဲ႔ ထြက္လုိက္တာပါပဲ” ဟု ျပည္ပသုိ႔ေရာက္ရွိလာေသာ ဆရာ၀န္က ၎တုိ႔အေနျဖင့္ လြတ္လပ္စြာ ပညာသင္ၾကားခြင့္မရခဲ့ျခင္းႏွင့္ အလုပ္ထြက္ရျခင္း အေၾကာင္းရင္းကုိ ရွင္းလင္းေျပာဆုိသည္။

က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးဌာန၏ ထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ဘြဲ႕လြန္ေၾကးႏွင့္ ပညာသင္ေလ်ာ္ေၾကးေငြ (၅) သိန္းစီ ေပးေလ်ာ္ရမည့္သူ (၅) ဦး၊ ဆမလုိင္စင္ အကန္႔အသတ္မရွိ ပိတ္သိမ္းခံရသူ (၅) ဦးႏွင့္ ဆမလုိင္စင္ (၅) ႏွစ္ ပိတ္သိမ္းခံရသူ (၃) ဦးပါရွိေၾကာင္းကုိလည္း ထည့္သြင္းေဖာ္ျပထားသည္။

“က်ေနာ္သိေစခ်င္တာက အလုပ္မ၀င္ေသးတဲ့ ေက်ာင္းၿပီးစေက်ာင္းသားေတြ မလုပ္ခင္ စဥ္းစားၾကဖုိ႔ေပါ့။ က်ေနာ္တုိ႔ဆုိရင္ ဆမလုိ္င္စင္ အသိမ္းခံရတယ္။ ေနာက္ ျပည္ပထြက္ခြင့္မရေအာင္ က်ေနာ္တုိ႔ စာရင္းေတြကို ပတ္စ္ပုိ႔႐ုံးကို ေပးထားတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ဆုိ ကုိးတန္းေအာင္နဲ႔ ထြက္ခဲ့ရတာ။ ထြက္သြားၿပီးတဲ့သူေတြ ျပန္လာရင္လည္း ေလဆိပ္မွာတင္ ပတ္စ္ပုိ႔သိမ္းတယ္။ အလုပ္လုပ္ကုိင္ခြင့္ မျပဳဘူး။ ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္ သိသေလာက္ဆုိရင္ စရဖေတြ ဘာေတြအထိ ပုိ႔ထားတာေပါ့ေလ။ တကယ္ဆိုရင္ ဒါေတြက ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေန တာမဟုတ္ဘူးေလ။ က်ေနာ္တုိ႔ ျပည္ပမွာ ေက်ာင္းတက္ခ်င္တယ္၊ ဘြဲ႔ထပ္ယူခ်င္တယ္ဆုိလည္း ေထာက္ခံခ်က္မေပးဘူး။ ေထာက္ခံခ်က္ မေပး႐ုံတင္မကဘူး။ ဒီဘက္ေက်ာင္းက လွမ္းေမးရင္ေတာင္မွ ဒီဆရာ၀န္ကုိ မသိဘူး။ မဟုတ္ဘူးဆုိၿပီး ျငင္းတာမ်ဳိးအထိေတာင္ လုပ္တယ္ဗ်ာ။ အဲလုိလုပ္တဲ့အခါက်ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔က ေဆးဘက္ဆုိင္ရာ က်င့္၀တ္ခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြ လုပ္ခဲ့လုိ႔လားဆုိၿပီး အထင္ခံရတာေတြရွိတယ္။ သူမ်ားႏုိင္ငံက ဆရာ၀န္ေတြ ထြက္ေျပးတယ္ဆုိတာက ဒါမ်ဳိးေတြေၾကာင့္ဆုိေပမယ့္ ျမန္မာႏုိ္င္ငံက ဆရာ၀န္ေတြ ထြက္ကုန္ၾကတာက အလုပ္လုပ္လုိ႔မရလုိ႔ပါ။ တကယ္ဆုိ က်ေနာ္တုိ႔လည္း ကုိယ့္ႏုိင္ငံအတြက္ လုပ္ခဲ့ၾကတာပါပဲ။ က်ေနာ္ဆုိရင္ လစာခုႏွစ္ေထာင့္ငါးရာ ကစၿပီး လုပ္ခဲ့တာေပါ့ေနာ္။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔အလုပ္ ဆက္မလုပ္တဲ့အခါက်ေတာ့ တကယ့္ရန္သူႀကီးလုိ အဆက္ဆံခံၾကရတာပါ” ဟု အထက္ပါပုဂၢဳိလ္က ဆုိသည္။

ယင္းကဲ့သုိ႔ ဆရာ၀န္မ်ားအလုပ္မွ ထြက္ခြာမႈမွာ ေဆးသိပၸံပညာဦးစီးဌာနအတြင္း အမ်ားဆုံးျဖစ္ပြားေနၿပီး က်န္းမာေရးဦးစီးဌာနမွ ဆရာ၀န္မ်ားလည္း ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္း အလုပ္ထြက္ခြာမႈမ်ားရွိခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္္လအတြင္း သိပၸံႏွင့္နည္းပညာ၀န္ႀကီးဌာနက အလုပ္မွထြက္ခြာသြားေသာ ပါရဂူဘြဲ႔ရ ဆရာ၊ ဆရာမ (၂၃) ဦးအား ၎တုိ႔ပုိင္၀က္ဘ္ဆုိက္မွ ထုတ္ျပန္ကာ ေလ်ာ္ေၾကးေငြေတာင္းခံခဲ့ေၾကာင္း ေခတ္ၿပိဳင္က ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ ေလ်ာ္ေၾကးေငြ ေတာင္းခံမႈတြင္ သက္ဆုိင္ရာဘြဲ႔မ်ားအလုိက္ ျမန္မာေငြ (၅) သိန္းမွ (၃၄) သိန္းအထိ ပါ၀င္သည္။