အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အတြက္ ႏွစ္သစ္သံႏၷိဌာန္

Tuesday, 06 January 2009 19:14 မင္းဇင္

http://www.irrawaddy.org/bur/index.php?option=com_content&view=article&id=563:2009-01-06-12-16-18&catid=14:2008-10-21-07-40-03&Itemid=25

အကယ္၍ သမိုင္းတေက်ာ့ျပန္လည္ခဲ့ပါလွ်င္ အေပ်ာ္ရႊင္ဆံုးသူမွာ ျမန္မာစစ္အစိုးရသာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ဗိုလ္ ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ၏ ဦးေဆာင္မႈေအာက္တြင္ ကာလ ၾကာရွည္စြာ အလုပ္ျဖစ္၊ ေအာင္ပြဲရခဲ့ေသာ စစ္အစိုးရက ကစား နည္းေဟာင္း၊ ဗ်ဴဟာအေဟာင္းမ်ားကိုသာ ျပန္လည္ အသံုးခ်လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။

စစ္အစိုးရ၏ ကစားပြဲ အစီအစဥ္တြင္ ျမင္သာသည့္နည္းတခုမွာ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္သည့္ အင္အား အသံုးျပဳမႈႏွင့္ ျပင္းျပင္း ထန္ထန္ႏွိပ္ကြပ္ျခင္းကို ေျပာင္အသံုးခ်ေနသည့္တခ်ိန္တည္း၌ အျခားတဖက္တြင္ ႏိုင္ငံ ေရးထိုးစစ္ဆင္ကာ အတိုက္ အခံမ်ားကို အင္အားခ်ိနဲ႔ေစရန္ ျပဳလုပ္ျခင္း၊ ႏိုင္ငံတကာဖိအားကို ေလ်ာ့က် ေစရန္ ႀကိဳးပမ္းေနျခင္းတို႔ ျဖစ္သည္။

စစ္အစိုးရ၏ မူ၀ါဒခ်မွတ္သူမ်ားက ဤသို႔ေအာင္ပြဲရရန္ေသခ်ာသည့္ နည္းနာမ်ဳိးကုိ တဖန္ျပန္လည္ အသံုးျပဳ မည္ဟုေသခ်ာ ေနသည့္ ကာလ ၌ မလြဲမေသြ ေမးရမည့္ ေမးခြန္းမ်ားရွိေနသည္။ ပထမေမးခြန္းမွာ ၎တို႔၏ အႀကံအစည္ကို ဆန္႔က်င္တုန္႔ျပန္ရန္ မည္သို႔လုပ္ ေဆာင္ၾကမည္နည္း ဆိုသည့္ ေမးခြန္းျဖစ္ၿပီး ေနာက္ေမး ခြန္းမွာအေရးအႀကီးဆံုး အခ်က္ျဖစ္သည့္ ႏိုင္ငံေရး အသြင္ေျပာင္းလဲေရး၊ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ျပန္ လည္ျပဳျပင္ေရးဆြဲေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရး စသည့္ ရလဒ္မ်ား ရရွိေစရန္ မည္သို႔ ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္ၾကမည္နည္း ဟူသည့္ ေမးခြန္းျဖစ္သည္။

ျမန္မာစစ္အစိုးရ၏ အက်ဥ္းေထာင္မ်ားအတြင္း ဘ၀ဆံုးပါးရမည့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၂၁၀၀ ၏ အေရးကို မည္သို႔ ေဆာင္ရြက္ၾက မည္နည္း။ ၎တို႔အနက္မွ ၂၃၄ ဦးသည္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ဆႏၵျပပြဲမ်ား အၿပီးတြင္မွ ဖမ္းဆီးအက်ဥ္းခ်ခံခဲ့ရျခင္းျဖစ္ၿပီး အမ်ား စုမွာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလတြင္ ၆၈ ႏွစ္စီ အသီသီး ေထာင္ဒဏ္မ်ား ခ်မွတ္ခံခဲ့ရသူမ်ား ျဖစ္သည္။

ယခုကဲ့သို႔ ျပင္းထန္သည့္ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္မ်ား ခ်မွတ္ခံရျခင္းမွာလည္း စစ္အစိုးရက အားစိုက္ႀကိဳး ပမ္းေနသည့္ “ဒီမိုကေရစီ လမ္းျပေျမပံု” အဆင့္ ၇ ဆင့္၏ ပဥၥမအဆင့္ျဖစ္ေသာ လာမည့္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြး ေကာက္ပြဲတြင္ ေပၚေပါက္လာႏိုင္ သည့္ အတိုက္အခံ အင္ အားစုမ်ားကို ႀကိဳတင္ရွင္းလင္းထားျခင္းသာ ျဖစ္ သည္။

ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈ၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ထိတ္လန္႔ တုန္လႈပ္သြားေစရန္ စစ္ဆင္ေရးတခု ဆင္ႏႊ ဲျခင္းသာျဖစ္ၿပီး လူထုမ်ားအၾကား အေၾကာက္တရား လႊမ္းမိုးေနေစရန္ႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီကာလတြင္ အေၾကာက္တရား ႀကီးစိုးေန သည့္ ၀န္းက်င္တခု ဖန္တီးထား ေရးသာ ျဖစ္သည္။ စစ္အစိုးရက ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္ထားသည္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ျပည္သူလူထုအဖို႔ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ကင္းကင္းေနေစေရးျဖစ္ၿပီး လာမည့္ ေရြး ေကာက္ ပြဲတြင္ သူတို႔ စစ္အစိုးရ စိတ္ႀကိဳက္ မဲခိုး၊ မဲလိမ္ ခ်ယ္ လွယ္ႏိုင္ေစရန္ ျဖစ္သည္။

ႏိုင္ငံတကာမွ ျပစ္တင္ရႈံ႕ခ်မႈမ်ားမွာလည္း အခ်ိန္မွန္မွန္ ထြက္ေပၚေနခဲ့ၿပီး ယခုတခါ ေနာက္ထပ္တႀကိမ္ ျပစ္တင္ေျပာဆိုေန ျပန္ၿပီ ျဖစ္သည္။ ကုလသမဂၢအတြင္းရွိ သတင္းအရင္းအျမစ္မ်ား အဆိုအရ အေထြ ေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ မစၥတာ ဘန္ကီ မြန္းက ျမန္မာႏိုင္ငံ အေရး ေဆာင္ရြက္ေနသည့္ သူ၏ သံတမန္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားကိုပင္ ဆိုင္းငံ့ထားရန္ စဥ္းစားေနသည္ဟု ဆိုလာသည္။ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနႏွင့္ နီးစပ္သည့္ သတင္းရင္းျမစ္မ်ား၏ အဆိုအရ တ႐ုတ္ႏွင့္ ႐ုရွား ႏိုင္ငံတို႔ကလည္း ေနျပည္ေတာ္ရွိ ျမန္မာဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားကို ကုလ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္၏ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ႏွင့္ ပူးေပါင္း ဆက္ဆံရန္ ဖိအားမ်ား ေပးေနၾကသည္ဟု အတည္ျပဳ ေျပာၾကား ၾကသည္။ ထို႔အျပင္ လာမည့္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြး ေကာက္ပြဲမတိုင္မီ ျပင္းထန္လာမည့္ ႏိုင္ငံတကာ ျပစ္တင္ေ၀ဖန္မႈမ်ားကိုေလ်ာ့က်သြား ေစရန္အတြက္ အျပဳသေဘာ ေဆာင္သည့္ လိုက္ေလ်ာမႈမ်ား ျပဳရန္လည္း တိုက္တြန္းနားခ်ေနၾကသည္။

သမိုင္းက တေက်ာ့ျပန္လည္လာၿပီဟု ဆိုရမည္ျဖစ္သည္။ ယခုအခ်ိန္သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးအေနႏွင့္ ၎ကိုေထာက္ခံေန ၾကသည့္ ႏိုင္ငံ တကာ အင္အားစုမ်ား ေက်နပ္ေစရန္ ၀ွက္ဖဲတခ်ပ္ ထုတ္သံုးရေတာ့မည့္ အခ်ိန္ ျဖစ္ေနေပၿပီ။ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ တခုမွာ အတိုက္အခံ ေခါင္း ေဆာင္ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဗဲလ္ဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျပန္လႊတ္ေပးႏိုင္ေျခ ရွိေနသည္။ အနီးစပ္ဆံုး ေမလ၊ သို႔မဟုတ္ ေနာက္ အက်ဆံုး ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလတြင္ ျပန္လႊတ္ေပးလာဖြယ္ ရွိသည္။ ဤသို႔ လႊတ္ေပးျခင္းျဖင့္ စစ္အစိုးရအဖို႔ မ်က္ႏွာ သာရ လာစရာ အေၾကာင္း ရွိေနပါသည္။

ပထမအခ်က္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျပန္လႊတ္ေပးျခင္းျဖင့္ တ႐ုတ္၊ ႐ုရွား၊ အာဆီယံႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ စစ္အစိုးရ ဘက္ေတာ္သား ေထာက္ခံေနသူမ်ားအၾကား ျဖစ္ေပၚေနသည့္ စိုးရိမ္ပူပန္မႈမ်ား ေလ်ာ့က် သြားလိမ့္မည္ကို သူသိေနသည္။ မၾကာေသးမီက ဖိႏွိပ္ေခ်မႈန္း ေနမႈမ်ားေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္း တြင္ပင္ ေထာက္ခံေျပာဆိုေပးရန္ ခပ္ခက္ခက္ ျဖစ္ေနၾကရသည္ မဟုတ္ပါလား။

အကယ္၍ စစ္အစိုးရကသာ ပါးနပ္လိမၼာပါက ကုလသမဂၢ၏ အထူးကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာ အီဗရာဟင္ ဂန္ဘာ ရီ သို႔မဟုတ္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ကိုယ္တိုင္ကို သူတို႔ဘက္ ပါလာေအာင္ ဆြဲေဆာင္စည္း႐ံုး ႏိုင္ပါ ေသးသည္။ ကုလသမဂၢ၏ ျမန္မာ့အေရး ေဆာင္ရြက္ ေနသည့္ သံလုပ္ငန္းအေနျဖင့္လည္း ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္လြတ္ေျမာက္လာမႈအေပၚ ေအာင္ျမင္မႈတခုသဖြယ္ ဂုဏ္ယူေနရန္ရွိပါသည္။

ဤသို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျပန္လႊတ္ေပးျခင္းျဖင့္ စနစ္တက် ဖိႏွိပ္ၿဖိဳခြဲေခ်မႈန္းေရး လုပ္ေနသည့္အေပၚ ႏိုင္ငံတကာက ျပစ္တင္ေ၀ဖန္မႈမ်ားကို ပါးနပ္စြာ ေရွာင္လႊဲႏိုင္ၿပီး ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒႏွင့္ ၂၀၁၀ေရြး ေကာက္ ပြဲကို မလႊဲမေရွာင္သာ ေထာက္ခံ အသိအမွတ္ျပဳ ရမည့္ အေျခအေနမ်ဳိးလည္း ဆိုက္ေစႏိုင္သည္။

စစ္အစိုးရ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ နည္းနည္းမွ် အေပးအယူမလုပ္ဘဲ လႊတ္ေပး လိုက္လွ်င္လည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္ကို သိၾကသည္။ အကယ္၍ စစ္အစိုးရက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လႊတ္ေပး လိုက္လွ်င္ေသာ္မွ ေဒၚစုက ေရြးခ်ယ္ရခက္လွသည့္ အေျခ အေနမ်ဳိး ႀကံဳရႏိုင္သည္။ စစ္အစိုးရကို ထပ္၍ ေ၀ဖန္မည္ဆိုလွ်င္လည္း ေနာက္တႀကိမ္ အခ်ဳပ္ထဲ ျပန္၍ထည့္ထားခံရမည့္ တ၀ဲလည္ လည္ သံသရာထဲ ျပန္က် ေရာက္သြားလိမ့္မည္။

လက္ရွိ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအရဆိုလွ်င္ မည္သို႔ေသာ ႏိုင္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ဳိးမွ ဆက္ လက္ျဖစ္ထြန္းလာရန္ မရွိ ပါ။ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို ျပင္ဆင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား လုပ္ႏိုင္သည္ ဆိုဦးေတာ့ စစ္တပ္ကလႊမ္းမိုးထားေသာ လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ ၂၀၁၀ ေနာက္ပိုင္း စစ္အစိုးရဆင္ထားသည့္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေန အထားတြင္ တျဖည္းျဖည္း ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲ မႈမ်ား လုပ္ေဆာင္သြားရန္ပင္ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ မရွိပါ။

ထို႔ေၾကာင့္ ေမးခြန္းမ်ား ထပ္မံေပၚေပါက္လာျပန္သည္။ စစ္အစိုးရ၏ မဟာဗ်ဴဟာကို အတိုက္အခံမ်ားက မည္သို႔ တန္ျပန္ၾကမည္နည္း၊ အေရးအပါဆံုး ရလဒ္ ၂ ခုျဖစ္သည့္ "ႏိုင္ငံေရး အသြင္ေျပာင္းလဲေရး၊ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ျပန္လည္ျပဳျပင္ေရးဆြဲေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရး" ရည္မွန္းခ်က္မ်ား ရရွိေစရန္ မည္သို႔ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ၾကမည္နည္း ဟူသည့္ ေမးခြန္းမ်ား ျဖစ္သည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ ၂၀ ကာလအတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားက မူအေပၚခိုင္က်ည္စြာ ရပ္ တည္၍ ဤ ရပ္တည္ခ်က္ ေၾကာင့္ ျဖစ္လာသည့္ အစြမ္းခြန္အားကို ျပသခဲ့ၾကသည္။ ယခုတႀကိမ္တြင္လည္း မူအေပၚရပ္တည္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္လာသည့္ ခြန္အားအစြမ္း ကို တဖန္ျပန္၍ ျပသရေတာ့မည့္ အခ်ိန္ ျဖစ္ေနေပၿပီ။

သို႔ေသာ္ အနည္းငယ္ ကသိကေအာင့္္ႏိုင္လွသည့္ အခ်က္ရွိေနသည္။ ၎အခ်က္မွာ အတိုက္ အခံ အင္အားစုမ်ားက ခြန္အားအာဏာ အျဖစ္ က်င့္၀တ္ပိုင္းဆိုင္ရာကိစၥကိုအဓိကထားအေျခခံကာ မဟာဗ်ဴဟာ ခ် မွတ္ ေရး ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ စစ္အစိုးရက အတိုက္အခံ အင္အားစုမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈ မေဆာင္ရြက္လွ်င္၊ အတိုက္အခံမ်ားက ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအေပၚ ျပန္လည္ သံုး သပ္ႏိုင္ေရး၊ ႏိုင္ငံ ေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ေဆြးေႏြးမႈ မျပဳႏိုင္လွ်င္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အမ်ဳိးသား ဒီမို ကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႏွင့္ တျခား အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား ပါ၀င္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း မူအရ တိတိ လင္းလင္း ထုတ္ျပန္ ေၾကညာ ရန္ လိုအပ္ေနသည္။

ဤမဟာဗ်ဴဟာမွာ အတိုက္အခံအင္အားစုမ်ားအၾကား မိမိက မွန္သည့္ဘက္မွ ရပ္တည္သည္ဟု ရဲရဲယံုၾကည္၍ စင္ေပၚက ေနႏိုင္ေသာ ဗ်ဴဟာတရပ္ ျဖစ္ရံုမွ်မက အေကာင္အထည္ရွိသည့္ ႏိုင္ငံေရး ရလဒ္ ၃ ခု ရႏိုင္ရန္ အတြက္ ကစားစရာ ၀ွက္ဖဲတခ်ပ္လည္း ျဖစ္ေနသည္။

ပထမတခ်က္မွာ တႏိုင္ငံလံုး အႏွံ႔အျပားရွိေနသည့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ေအာက္ေျခအင္အားစုမ်ား၊ ေထာက္ခံသူမ်ားကို ျပန္လည္တက္ႂကြလာေအာင္ ႏိႈးေဆာ္ႏိုင္႐ံုမွ်မက အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ေနာက္ဆုတ္၍ ခုခံစစ္ဆင္ေနကာ စစ္အစိုးရ ေနာက္ က လိုက္၍ တုံ႔ျပန္ေန႐ံုသာ လုပ္ေနေသာေၾကာင့္ ေဘးဖယ္၍ ၾကည့္ေနၾကသည့္ တရား၀င္ တိုင္းရင္းသား ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားကိုပါ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြး ျငင္း ခုန္မႈမ်ားအတြင္း ျပန္၀င္လာေအာင္ ဆြဲေဆာင္ ႏိုင္ေစလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။

လူအမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံစကားေျပာရန္ အစဥ္သျဖင့္ ေရွာင္ဖယ္ေနခဲ့သည့္ NLD ပါတီ ဥကၠ႒ ဦးေအာင္ေရႊ အ ေနႏွင့္လည္းကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ထြက္၍ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ အသံလႊင့္ေနသည့္ ျပည္ပအေျခစိုက္ ေရဒီယို ဌာနမ်ားတြင္ ဤရပ္တည္ခ်က္ မူ၀ါဒႏွင့္ ပတ္သက္၍ေျပာဆိုသင့္ ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ NLD ပါတီအေနႏွင့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ မပါ၀င္ရန္ ဆံုးျဖတ္ထား ေၾကာင္းႏွင့္ ပါတီ၏ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားက မည္သို႔ ျဖစ္ေၾကာင္း ျပည္သူလူထုကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း အသိေပးေျပာၾကား သင့္ၿပီ ျဖစ္သည္။

ပါတီေခါင္းေဆာင္မႈ အေနႏွင့္လည္း မိမိတို႔၏လႈပ္ရွားမႈသည္အေရးပါ အရာေရာက္သည့္ေနရာတြင္ရွိေနၿပီး သားဟု အလြယ္ယူဆမထားသင့္ပါ။ သူတို႔၏ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို လူအမ်ားသိေအာင္ေဆာင္ရြက္ရန္လိုအပ္ ၿပီး က်င့္၀တ္ေရးရာအရ (မူအရ) ထုိးစစ္ဆင္ျခင္းအျဖစ္ရွင္းလင္းေသခ်ာစြာ ေဆာင္ရြက္သင့္သည္။ ျမႇင့္တင ္သင့္ သည္။

ဒုတိယအခ်က္မွာ ေရြးေကာက္ပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ျခင္းအားျဖင့္ စစ္အစိုးရ၏ အင္အား အေျခခံမ်ားကို ေလ်ာ့ နည္းသြားေစလိမ့္မည္။ အထူးသျဖင့္ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ ၂၀ ကာလအတြင္း စစ္အစိုးရႏွင့္အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ျပဳထားၾကသည့္ တိုင္းရင္း သား အင္အားစုမ်ားက ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မည့္ အေရးကို ျပန္၍ စဥ္းစား လာၾကပါလိမ့္မည္။

စစ္အစိုးရ၏ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒသည္ သူတို႔လိုလားသည့္ အခြင့္အေရးမ်ားထက္ မ်ားစြာနိမ့္ေနေၾကာင္း တိုင္းရင္း သား အုပ္စုမ်ားက လည္း ေကာင္းစြာ သေဘာေပါက္ထားၾကပါသည္။

ကခ်င္ လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔ (KIO) ႏွင့္ ၀ျပည္ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးတပ္မေတာ္ (UWSA) စသျဖင့္ေသာ အဖြဲ႔ မ်ားက သူတို႔ ၏ အဆြယ္အပြားႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားမွတဆင့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ပါ၀င္ၾကရန္ ျပင္ဆင္မႈ ရွိ ေကာင္းရွိေနႏိုင္ေသာ္ လည္း စစ္အစိုးရ အလိုက် သူတို႔က ေထာက္ခံပံ့ပိုးေပးလိုက္ရသည့္ အျဖစ္မ်ဳိး မျဖစ္ ရေလေအာင္ ႀကိဳးပမ္းႏိုင္ေစ ပါလိမ့္မည္။ အထူးသျဖင့္ သူတို႔၏လက္နက္ကိုင္တပ္မ်ား လက္နက္ျဖဳတ္ ေရးကိစၥမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္လာသည့္အခါ စဥ္းစားစရာ အခ်က္ အမ်ားအျပား ရွိေနပါလိမ့္မည္။

အတိုက္အခံ အဖြဲ႔မ်ားက ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ျငင္းပယ္ျခင္းအားျဖင့္ တိုင္းရင္းသား အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး အဖြဲ႔မ်ားက လည္း ဤအခ်က္ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ အေၾကာင္းျပခ်က္ ရေစႏိုင္ၿပီး မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ ကစားႏိုင္မည့္ အခြင့္ အေရးတရပ္လည္း ေပၚေပါက္လာႏိုင္သည္။ စစ္အစိုးရက NLD ကိစၥႏွင့္ လံုးပန္းေနရင္း အခ်ိန္ကုန္ေစမည္ျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ စစ္အစိုးရက ေဆာင္ရြက္လာမည့္ လက္နက္ျဖဳတ္သိမ္းေရး အစီအစဥ္ကို အံတုဆန္႔က်င္ခြင့္ ႀကံဳေစမည္ ျဖစ္သည္။

ထိုအေျခအေန ႀကံဳရပါက စစ္အစိုးရ၏ ႏိုင္ငံေရး ကစားကြက္ကို ပိုမို ရႈပ္ေထြးခက္ခဲလာေစမည္ ျဖစ္သည္။ အဆိုးဆံုးအေနအထားအရ ဆိုလွ်င္ တခ်ဳိ႕ေဒသမ်ား၌ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔မ်ား၏ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲမ်ား ျပန္ လည္ျဖစ္ ေပၚလာႏိုင္ဖြယ္ပင္ ရွိေနသည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ အင္အားေကာင္းသည့္ ၀၊ ကခ်င္အဖြဲ႔အစည္းမ်ား အေျခခ် ေနၾကသည့္ တ႐ုတ္ -ျမန္မာ နယ္စပ္၏ ျပန္လည္ေပါက္ကြဲလုနီး အေျခအေနအေပၚ မူတည္၍ တ႐ုတ္ ႏိုင္ငံကလည္း ျမန္မာ့အေရးကို ပိုမို သတိႀကီးႀကီးထား ကိုင္တြယ္လာလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။

ဤသို႔ က်င့္၀တ္ေရးရာအရ အေပၚစီးယူ၍ သပိတ္ေမွာက္သည့္ ဗ်ဴဟာေၾကာင့္ အတိုက္အခံအင္အားစုမ်ား ရလာႏိုင္သည့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဳိးအျမတ္တခုမွာ ႏိုင္ငံတကာ အင္အားစုမ်ားအေပၚတြင္ သိသိသာသာ ဖိအားျဖစ္ေပၚလာေစႏိုင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ စစ္အစိုးရ၏ "လမ္းျပေျမပံု" ကို ျမန္ျမန္အဆံုး သတ္ေစလ ိုေသာေၾကာင့္ အတိုက္အခံအဖြဲ႔မ်ားကို သင့္ေလ်ာ္သည့္ ေတာင္းဆိုမႈမ်ားသာ လုပ္ေစခ်င္ေနုေသာ ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား အေနႏွင့္လည္း စဥ္းစား ခ်င့္ခ်ိန္ဖြယ္ ရလာေစမည္ ျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္ ဤအေျခအေနမ်ားအားလံုး သက္၀င္ ျဖစ္ေပၚမလာမီ အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားအေနႏွင့္ ေပ်ာ့ေျပာင္း ညင္သာမႈျပသရန္ လိုေနပါေသးသည္။ စစ္အစိုးရ၏ လမ္းျပေျမပံုတခုလံုးကို လံုး၀ျငင္းပယ္ေနျခင္း မဟုတ္ေၾကာင္းကို လည္း ေသခ်ာရွင္းလင္း ေျပာျပထားသင့္ပါသည္။

အကယ္၍ စစ္အစိုးရက ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား လႊတ္ေပး ေရးအတြက္ သေဘာတူလာခဲ့ပါလွ်င္ အတိုက္အခံအဖြဲ႔အစည္းမ်ား အေနႏွင့္ စစ္အစိုးရ၏ လမ္းျပေျမပံုကို ေထာက္ခံရန္ စဥ္းစားႏိုင္ပါ သည္။ ထိုမွ်မက အတိုက္အခံ အင္အားစုမ်ားက ႏိုင္ငံတကာ၏ စာနာမႈဆိုင္ရာ အကူအညီမ်ားကို မကန္႔ကြက္ေၾကာင္း၊ ႀကိဳဆိုေၾကာင္းလည္း ႀကိဳတင္ရွင္းလင္းစြာ ေျပာထားသင့္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အေျခအေနမွာ ဆင္းရဲတြင္း နက္သထက္ နက္လာေနၿပီး ပိုမို ခက္ခဲၾကပ္တည္းသည့္ ကပ္ေဘးဆိုက္ေနရၿပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္လည္း ဤသို႔ အကူအညီမ်ား ရရွိရန္ လိုအပ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။

ထိုအခ်က္မ်ား အားလံုးကိုၿခံဳလွ်င္ ယခုအေျခအေနသည္ အတိုက္အခံ အင္အားစုမ်ားအေနႏွင့္ က်င့္၀တ္ ေရးရာအရ အျမင့္ ဆံုးေနရာကို ယူ၍ သိမ္းပိုက္ရေတာ့မည့္ အခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ က်င့္၀တ္ပိုင္းဆိုင္ရာအရ အသာစီးရေနမႈကို ခြန္အားအာဏာႏွင့္ အခြင့္ေကာင္းအျဖစ္ ေျပာင္းလဲ အသံုးခ်ရမည္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဤေရြးခ်ယ္လမ္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းၾကရမည့္ အေရးမွာ မလြယ္ကူလွပါ။ စစ္အစိုးရက နည္းမ်ဳိးစံုသံုး ညစ္ပတ္၍ အတိုက္အခံအင္အားစု မ်ားကို ၿဖိဳခြင္းေခ်မႈန္းမႈႏွင့္ ႀကံဳရႏိုင္ပါေသးသည္။

တခ်ဳိ႕ေသာေ၀ဖန္သူမ်ားက ဤနည္းဗ်ဴဟာသည္ ျမန္မာအတိုက္အခံမ်ားအတြက္ အသစ္မဟုတ္လွေၾကာင္း၊ အမွန္တရားဖက္က ရပ္သည့္မူကို ကိုင္ၿပီး ကစားခဲ့သည့္ ကစားပြဲတြင္ ယခုတိုင္ ရႈံးနိမ့္ေနရေသးေၾကာင္း ဆိုလာ ႏိုင္ပါေသးသည္။

သို႔ေသာ္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အေနႏွင့္ ေပ်ာ့ေျပာင္းသည့္ သေဘာထား ရပ္တည္ခ်က္မ်ား အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပသခဲ့ၿပီး အက်ဳိးမျဖစ္ခဲ့သည္မွာ အထင္အရွားပင္ ျဖစ္သည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ အတိုက္အခံမ်ားက ေဆာင္ရြက္ရန္ လိုအပ္ေနသည့္ အခ်က္မွာ က်င့္၀တ္ပိုင္းဆိုင္ရာအရ မွန္ကန္သည့္၊ မူအရမွန္သည့္ အေပၚစီး အေနအထားကို ယူ၍ ပါးနပ္စြာ လူ အမ်ား လက္ခံလာေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေရးပင္ ျဖစ္သည္။ ဤမူကို မဟာ ဗ်ဴဟာအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္း၍ အခ်ိန္ကိုက္ ေသခ်ာ သတ္မွတ္ထားသည့္ ႏိုင္ငံေရးရလဒ္မ်ား ရရွိေရး အတြက္ ပူးေပါင္းဆက္စပ္မႈရွိစြာ ေဆာင္ရြက္ေရးပင္ ျဖစ္သည္။

ဤအခ်က္သည္ပင္ အတိုက္အခံမ်ားအတြက္ ပထမဦးဆံုး ပင္မ ခြန္အားအာဏာျဖစ္ၿပီး ဤလမ္းအတိုင္း ဆက္ ေလွ်ာက္ မည္ဟု ၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြက္ သံႏၷိဌာန္ခ်မွတ္ ေဆာင္ရြက္သင့္ေပသည္။

မင္းဇင္ေရးသားသည့္ New Year’s Resolutions for the NLD ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုေဖာ္ျပပါသည္။

ကိုမင္းဇင္သည္ ျပည္ပအေျခစိုက္ ျမန္မာသတင္းေထာက္ တဦးျဖစ္ၿပီး ကယ္လီဖိုးနီးယား တကၠသိုလ္ (ဘာ့ကေလ) သတင္းစာပညာ ေက်ာင္းတြင္ စာသင္ၾကား ပို႔ခ်ေနသည့္ဆရာ ျဖစ္ပါသည္။