အေမွာင္လွဳိင္းထဲက သူရဲေကာင္းတို့တိုင္းၿပည္ (၁)

ဆရာမႏွင္းပန္းအိမ္ (RFA အသံလႊင့္အစီအစဥ္မွ)

ေလးစားရတဲ့ေသာတရွင္မ်ားရွင္ -
၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုမင္းကိုနိဳင္ အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာ ကဗ်ာေတြ အမ်ားႀကီး ေရးစပ္ ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေထာင္ထဲမွာ ကဗ်ာဆရာက ပါးစပ္နဲ့ေရးၿပီး ပရိတ္သတ္က နားနဲ့ဖတ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကဗ်ာေတြ က အၿပည့္အစံုမဟုတ္ေတာ့ပဲ မွတ္မိသေလာက္ကိုပဲ ၿပန္ေၿပာနိဳင္ႀကပါေတာ့တယ္။

အဲဒီကဗ်ာေတြထဲက "ေမာင္ရုပ္ဆိုး" ကဗ်ာေလးက ကရုဏာသက္စရာပါ။ ေခတ္နဲ့ယွဥ္တဲ့ လူ့ဘ၀ကိုေပၚလြင္ တဲ့ ကဗ်ာေလးပါပဲ။ ကဗ်ာထဲက အေႀကာင္းက "မိခင္နဲ့ႏွမေတြ သားနဲ့ေမာင္ အတြက္ သတို့သမီး ရွာတဲ့အခါ မိန္းကေလးမိဘေတြက ေယာက်ာၤးေလးရွင္ကို ေမးပါတယ္၊ သတို့သားေလာင္းက ရုပ္ေခ်ာရဲ့ လား၊ပညာတတ္ရဲ့လား၊အလုပ္ေကာင္းေကာင္းရွိရဲ့လား၊ ေငြရွာေကာင္းရဲ့လားတဲ့။ ဒီေတာ့ အေမနဲ့ႏွမေတြက သတို့သားက ရုပ္ေရက ရြက္ႀကမ္းေရက်ဳိ၊ ေက်ာင္းၿပီးေအာင္ေတာင္မတက္ခဲ့ရဘူး၊ အလုပ္လက္မဲ့ ေထာင္ထြက္ ဆိုေတာ့ သတိုးသမီးဘက္က ခါးခါးသီးသီး၊ ၿငင္းလႊတ္လိုက္တဲ့ အေႀကာင္းပါ။

၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွာ ကိုမင္းကိုနိဳင္ၿပန္လြတ္လာေတာ့ အဲဒီ့ကဗ်ာေႀကာင္း က်မေမးခဲ့ပါတယ္။ ဒီကဗ်ာက နဳိင္ငံေရး သမားလူငယ္ေတြကို ကိုယ္စားၿပဳထားတာပါ အမရယ္လို့ သူဟန္အတိုင္း ၿပံဳးစစနဲ့ အရႊန္းေဖာက္ပါတယ္။ နိဳင္ငံေရး သမားလူငယ္ေတြရဲ့ အခ်စ္ေရးကလဲ တိုင္းေရးၿပည္ေရးနဲ့ ဆက္စပ္ေနတယ္မဟုတ္လား။

နိဳင္ငံေရးသမားေတြကို နားလည္ေပးနိဳင္တဲ့ ဇနီးမယားေတြ အမ်ားႀကီးရွိသလို၊ ဇနီးမယားရဲ့ၿငင္းပယ္ခံရၿပီး၊ သဲတိုင္ ေတြေနာက္ ကြာရွင္း စာခ်ဴပ္ေတြ ေရာက္ခဲ့တာလဲရွိပါတယ္။
ေထာင္ထဲက နိဳင္ငံေရး အက်ဥ္းသမား ဘယ္ေလာက္ခံစားရတယ္၊ဘယ္ေလာက္ေႀကကြဲခဲ့ရ တယ္ဆိုတဲ့ အၿဖစ္ အပ်က္ေတြ ကြ်န္မတို့ နာနာ၊ၾကင္ၾကင္နဲ့ နားေထာင္ခဲ့ရဘူးပါတယ္။

မြန္သူရဲေကာင္း လဂြန္းအိမ္ က ေရွတန္းထြက္မွ သူရဲေကာင္း မဟုတ္ပါဘူး၊ေနာက္တန္းကေန သူရဲေကာင္း အတြက္ ပါရမီ ၿဖည့္ေနတဲ့ သူကလဲ သူရဲေကာင္းပါပဲ လို့ေၿပာခဲ့တဲ့စကား စာထဲမွာ ကြ်န္မ ဖတ္ခဲ့ဘူးပါတယ္။ ခင္ပြန္းသည္ကို အရိပ္လို အတူလိုက္၊ ေနာက္တန္း ကေန အင္အားၿဖည့္ေမတၱာအၿပည့္နဲ့ ကူညီသူ အမ်ဳိးသမီး ေတြကို ေၿပာတာ ၿဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အိမ္ေထာင္ဖက္ ဇနီးေမာင္ႏွံ ဆိုတာ၊ ဘ၀ခရီးေဖာ္ပါပဲ။ လူ့ဘ၀ ခရိး ရွည္ႀကီးကို အတူတကြ ၿဖတ္သန္းရတဲ့ ရဲေဘာ္၊ရဲဘက္ ႏွစ္ဦးပါ။ ေသအတူ၊ရွင္မကြာ၊ေလာကဓံကို ရင္ဆိုင္မယ္။ ဆင္းရဲ အတူ၊ ခ်မ္းသာအတူ၊ ေအးအတူ၊ပူအမွ်၊ စဥ္းစားဆံုးၿဖတ္ၿပီး၊ ဘ၀ခရီးကို အတူေလွ်ာက္ ခဲ့ႀကတာပါ၊

ဒီထဲကမွ အုပ္ခ်ဳပ္သူရဲ့ ဖိႏွိပ္မွဳေႀကာင့္ မိမိတိုင္းၿပည္ လူထုအတြက္ တိုက္ပြဲ ၀င္ခဲ့ႀကတဲ့ နိုင္ငံေရးသမားရဲ့ ေလာ ကဓံလွဳိင္းက မိသားစုကိုပဲ ရုိက္ခတ္ပါေတာ့တယ္။ လွဳိင္းဆိုတာ ဂယက္ထတက္ပါတယ္၊ လွဳိင္းရဲ့အားေပၚတည္ ၿပီးေတာ့ ဂယက္အရွိန္ဆိုတာပါလာပါၿပီ။ ဒီ လွဳိင္းဂယက္ကိုမွ်ေ၀ခံနိဳင္သူ ဇနီးသည္ေႀကာင့္ ေသတပန္ သက္တဆံုး၊ၿမဲသူၿမဲသလို၊မွ်ေ၀မခံစားနိဳင္တဲ့ ဇနီးသည္ေႀကာင့္ ကြဲသူေတြကြဲသြား ဘူးပါတယ္။ ေထာင္၀င္စာမွာ ကြာရွင္းစာခ်ဴပ္ေပၚမွာ လက္မွတ္ေရးထိုးေပးခဲ့ၿပီး အခန္းအၿပန္မွာ သက္ၿပင္းခ်၊ ေတာက္ေခါက္လို့ငိုေႀကြး၊ အၿပစ္ မၿမင္ပဲ၊ ဒါစနစ္ရဲ့သားေကာင္လို့ ႀကံဳး၀ါးသူေတြရဲ့ ေႀကကြဲ နာက်င္ခံစားရတဲ့၊ ေထာင္တြင္းပံုၿပင္ေတြလဲ အမ်ား ႀကီးပါ။
ဒီထဲကမွ ယေန့ ကြ်န္မတို့ၿမန္မာနိဳင္မွာ နိဳင္ငံေရးသမားေတြကို မတရား ဖမ္းဆီး နွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ေတြခ်မွတ္၊ နယ္စြန္နယ္ဖ်ား ေထာင္ေတြဆီပိုေနတဲ့ ႀကားထဲက အမိန့္ခ်မဲ့ တရားခြင္မွာ နိဳင္ငံေရးသမား ကိုခင္ေမာင္၀င္းနဲ့ သူ့ခ်စ္သူ မပန္း၀ါတို့ ရုံးေတာ္မွာ နွစ္ဦး သေဘာတူ အႀကင္လင္မရားအၿဖစ္ လက္မွတ္ထိုးသတဲ့၊ တရားရုံးေတာ္က အမိန့္ခ်မဲ့တရားခြင္မွာ၊ဒီအၿဖစ္က ႀကားမေကာင္းပါဘူး လို့ေတာင္းပန္ရတဲ့အထိ။ ဒီအၿဖစ္အပ်က္ကိုႀကားလို့ ရုံးေတာ္နားေရာက္လာတဲ့ လူထုကို သတို့သားက တရားခြင္ကေန လွမ္းၿပီး ဧည့္ခံပါ တယ္။ အသစ္စက္စက္ ဇနီးသည္ကို အခုလက္မွတ္ထိုး၊ အခုခြဲၿပီးအခ်ဳပ္ကားနဲ့ ပဲခူးေထာင္ၿပန္သြားရတဲ့ အၿဖစ္ က စိတ္ကူးၿမင္ကြင္းထဲမွာ ၿပန္ႀကည့္ရင္ေတာင္ သိတ္ကို ေႀကကြဲစရာေကာင္းလွပါတယ္။ မ်က္ရည္စနဲ့ အခ်ဳပ္ကားကိုႀကည့္ၿပီး က်န္ခဲ့တဲ့ ဇနီးသည္ အသစ္စက္စက္က " ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ေထာင္၀င္စာ လိုက္ေတ့ြမယ္" လို့ ခင္ပြန္းသည္ကို မွာလိုက္တဲ့အသံက အားမာန္အၿပည္နဲ့ အုပ္စိုးသူကို စိန္ေခၚလိုက္သလိုပါပဲ။

ဒီလိုမ်ဳိး အမ်ဳိးသမီးငယ္ေတြ ရွိတဲ့ ကြ်န္မတို့နိဳင္ငံမွာ ဒီမိုကေရစီ အေရးအတြက္ အင္အားတရပ္ အၿဖစ္ တည္ရွိ ေနၿခင္းဟာလဲ ၀မ္း ေၿမာက္ စရာပါ။ၿပည္သူလူထုက သူတို့ဇနီးေမာင္ႏွံကိုမဂၤလာ လက္ဖြဲ့ အၿဖစ္ အားေပး ခ်ီး ေၿမွာက္လိုက္တဲ့ လက္ခုပ္သံေတြ ေတာ္ေတာ္နဲ့ စဲမသြား ေတာ့ပါဘူး။ အခ်ဳပ္ကားေပၚက သတို့သားက ၿပည္သူ လူထုကို ႏွဳတ္ဆက္သြားပါေသးတယ္၊ ကိုမင္းကိုနိဳင္ရဲ့ ကဗ်ာတပုဒ္ နဲ့ပါ၊
"ေက်ာင္းနံရံတ၀ိုက္၊ ေဒါင္းအလံ စိုက္တဲ့ေန့ ငါၿပန္လာခဲ့မယ္တဲ့" သူရဲေကာင္းေတြရွိတဲ့ တိုင္းၿပည္မွာ အေမွာင္လိွဳင္းေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ထန္ထန္ ၊ ရုိက္ခ်ဳိးေမွာက္လွန္ ေအာင္ပြဲခံနိဳင္မွာပါ။ အမွန္တရားကို သတၱိနဲ့ ရွာေဖြေဖာ္ထုထ္မွဳနဲ့ တန္ဖိုးထားတတ္တဲ့ လူသားတိုင္းခံစားနိဳင္ႀကပါေစ။

ၿမန္မာမ်ဳိး